پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی قزوین با انجام یک مطالعه، عوارض ابتلا به کرونا در دوران بارداری را بررسی کردند.
به گزارش ایسنا، بیماری کووید ۱۹ باعث افزایش نگرانی در مورد گروه‌های در معرض خطر در جامعه شده است. به دلیل کاهش مقاومت سیستم ایمنی، زنان باردار مستعد ابتلا به این بیماری هستند. دانش محدودی در مورد عفونت ویروس کرونا در دوران بارداری وجود دارد و آنچه که شناخته شده است، در بیشتر موارد نتیجه اپیدمی‌های ناشی از دو بیماری مرس و سارس است.
تجربیات قبلی با عفونت ویروس کرونا در بارداری نشانگر این موضوع است که ابتلا به بیماری‌های مرس و سارس در دوران بارداری ممکن است پیامدهای نامطلوب بالینی از جمله تهدید زندگی مادر، بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، نیاز به تهویه مکانیکی و حتی مرگ را به دنبال داشته باشد. همچنین کرونا ویروس عوارض و پیامدهای نامطلوب برای جنین و نوزاد از جمله محدودیت رشد داخل رحمی، زایمان زودرس، نیازمندی به مراقبت‌های ویژه دوره نوزادی، سقط و مرگ و میر پری ناتال دارد.
در بحبوحه شیوع سریع کووید ۱۹، نیازهای زنان باردار باید در برنامه‌های آمادگی و پاسخ گنجانده شود. لذا ضروری است که اطلاعاتی در مورد وضعیت حاملگی و همچنین پیامدهای مادر و جنین جمع‌آوری و گزارش شود. با توجه به اهمیت این موضوع پژوهشگران با انجام یک مطالعه که در سال ۱۳۹۹ انجام شد، پیامدهای بارداری را در زنان باردار مبتلا به کووید ۱۹ در استان قزوین بررسی کردند.
یافته‌های این پژوهش نشان داد که ابتلا به کرونا در دوران بارداری می‌تواند بر میزان مرگ و میر و عوارض مادر و نوزاد اثرگذار باشد. علائم زنان باردار مبتلا به کووید ۱۹ متنوع بود، علائم اصلی بیماری تب و سرفه بود. همچنین بیشترین فراوانی پیامدهای مادری شامل زایمان زودرس، پره اکلامپسی و زایمان سزارین بود. عوارض مادری به‌خصوص مرگ مادری در گروه مورد مطالعه بیش از حد انتظار حتی با آمار افراد باردار غیر مبتلا بود.
پژوهشگران این تحقیق معتقدند که یافته‌های حاصل از این مطالعه تا حدودی تأثیرات بیماری کووید ۱۹ را بر بارداری مشخص کرد. این اطلاعات شاید بتواند برای ارائه دهندگان خدمات بهداشتی- درمانی مفید باشد و به تدوین برنامه‌های مناسب و مؤثر برای ارتقاء سلامت زنان باردار در زمان طغیان عفونی ویروس کمک کنند.
نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «بررسی ارتباط کروناویروس با پیامدهای بارداری در زنان باردار استان قزوین در سال ۱۳۹۹» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده و فاطمه رنجکش، نضال آژ، مریم رجبی، فاطمه طالبی و مریم سلطانی پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی قزوین در انجام این طرح تحقیقاتی مشارکت داشتند.
