به گزارش تابناک به نقل از خبرآنلاین، روستای صخره‌ای کندوان ایران در دنیا مشابه‌های دیگری هم در شهر کاپادوکیای ترکیه و در روستای داکوتای آمریکا دارد که آنها خالی از سکنه هستند در حالی که در روستای کندوان زندگی جریان دارد و نه تنها خانوارهایی در خانه‌های قدیمی سکونت دارند بلکه در سال‌های اخیر نیز خانه‌های دیگری در دل صخره‌ها ساخته شده است.برهمین اساس روستای کندوان بعنوان یکی از سه روستای سنگی و صخره‌ای جهان شناخته می شود.
خانه‌های کله قندی و کندویی روستای کندوان در دل کوه و بدون دخالت انسان ساخته شده‌اند و شبیه کندوی زنبور عسل هستند. روستای کندوان در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است و سالانه گردشگران بسیاری برای بازدید از این روستای زیبا و سنتی راهی این منطقه می‌شوند.
براساس شنیده‌ها و نقل قول گذشتگان در مورد روستای کندوان برخی معتقدند که مردم روستای «حیله ور» پس از حمله مغول به روستای آنها برای حفظ جان خود و خانواده هایشان به دشت مقابل روستای کندوان مهاجرت کردند و با گذشت زمان در دل این صخره ها و کوه ها برای خود خانه و پناهگاهی امن ساخته اند. صخره های کله قندی کندوان با گذشت زمان و بر اثر فعل و انفعالات کوه آتشفشانی سهند به این شکل در آمده و چنین منظره شگفت انگیزی ایجاد شده است و طی هزاران سال متمادی گدازه ها و توده های مذاب و داغ آتشفشان توسط برف و باران و باد به شکل کران در آمده اند.
چگونه به روستای کندوان برویم؟
برای سفر به روستای کندوان بهتر است از تبریز به سمت شهرستان اسکو حرکت کنید و پس از رسیدن به اسکو به سمت جنوب مسیر را ادامه دهید. پس از گذشتن از شهر اسفنجان و روستای کهنمو به روستای کندوان می رسید. فاصله تبریز تا شهرستان اسکو ۳۰ کیلومتر و فاصله اسکو تا کندوان حدود ۱۸ کیلومتر است.
معماری روستای کله قندی چطور است؟
روستای کندوان از صخره های مخروطی یا کله قندی تشکل شده که مردم برای زندگی در داخل آنها در دل کوه و صخره حفاری کرده اند و در میان این صخره ها برای خود اتاقک و انبار و آغل درست کرده اند که حتی ارتفاع برخی از این تپه ها به 40 متر نیز می رسد. معماری خانه های روستایی در کندوان به شکل صخره های است و بنا بر ادعای برخی باستان شناسان قدمت روستای کندوان به دوره های پیش از اسلام برمی گردد. قرار گرفتن روستای کندوان در یکی از مناطق خوش آب و هوای ایران و آذربایجان شرقی از مثبت ترین ویژگی های آن است.
در روستای کندوان، دسترسی به کران ها و خانه های بالاتر از طریق پله هایی از بدنه خود کران ها امکان پذیر است. مردم روستایی از طبقات همکف معمولا به عنوان اصطبل استفاده می کنند و طبقات دوم، سوم و چهارم را به عنوان سکونتگاه مورد استفاده قرار می دهند. برخی از مردم طبقات چهارم را به عنوان انبار استفاده می کنند.در خارج از کران ها و محیط مسکونی و کنار معابر آبریزهایی وجود دارند که چندین خانواده از یک آبریز به طور مشترک استفاده می کنند. این آبریزها چندین انبار و محل نشیمن دارند که تعداد آن ها بستگی به شیب زمین دارد.از آن جایی که کران ها از قطر و ضخامت زیادی برخوردارند، ایجاد نورگیر در طبقات پایین چندان آسان نیست. به همین دلیل اکثر نورگیرها در طبقه های بالایی قرار دارند. پنجره های منزل همه از جنس چوب و شطرنجی شکل هستند و در برخی از آن ها قطعات کوچک شیشه به کار رفته است.
در روستای کندوان مسجد، مدرسه، حمام و آسیاب وجود دارند و بزرگ‌ترین کران روستا متعلق به مسجد است. اغلب کران ها به دلیل فرم های مخروطی شکلشان دارای چندین طبقه هستند که از داخل با یکدیگر ارتباط ندارند. معمولا کران ها از دو طبقه و در برخی موارد از سه یا چهار طبقه تشکیل شده اند.
سوغاتی کندوان چیست؟
سوغاتی های روستای کندوان بسیار خوشمزه و متنوع است به طوری که از خوراکی های طبیعی و سالم گرفته تا صنایع دستی زیبا و محلی را می توانید به عنوان سوغاتی از روستای کندوان با خود ببرید. اصلی ترین سوغاتی های این روستا عسل طبیعی است و کره محلی، خشکبار،گردو، بادام،دوشاب (شیره انگور)، ادویه جات، عرقیجات، کیف های دستباف سنتی، روسری های کلاقه ای، گلیم، جاجیم و ... از دیگر سوغاتی‌های روستای کندوان هستند.
البته برای کسانیکه وسعشان نمی رسد عسل ارزان هم وجود دارد