روند واگذاري استقلال و پرسپوليس اين روزها به گفته مديران وزارت ورزش در بستري مناسب كليد خورده. پروسه‌اي كه در گذشته هم يكي از شعارهاي جدي دولت‌هاي نهم و دهم بود اما فقط در حد يك شعار انتخاباتي باقي ماند.
به نوشته قانون، محمود گودرزي اخيرا در ساختمان وزارت ورزش وارد يك جريان دو سويه شده. او با اميد به همراهي دولت ابتدا مي خواهد مسئله خصوصي‌سازي سرخابي‌هاي پايتخت را براي هميشه حل كرده و سپس از همين راه مسير مبارزه با قراردادهاي ميلياردي فوتبال را هم ريل‌گذاري كند. او به عنوان مرد معتمد حسن روحاني اولين بار چند روز بعد از راي اعتمادش بود كه با كنايه حرف از توزيع عادلانه منابع مالي ورزش زد.
گودرزي پس از آن چند بار هم به انتقاد از ريخت و پاش هاي فوتبال پرداخت و حالا تمام قد ايستاده تا بساط قراردادهاي نجومي اين بخش را بربچيند. وزير ورزش در همين مدت كوتاه نشان داده مرد باهوشي است. او خوب مي‌داند اگر بتواند ساز و كار صحيحي بر قرارداد سرخابي‌ها حاكم كند، بخش اعظمي از مشكل ريخت و پاش بيت‌المال را حل خواهد كرد. مصطفي هاشمي‌طبا ، رئيس اسبق سازمان تربيت بدني در عين حالي كه دفاعي تمام قد از شفاف‌سازي‌هاي فوتبال دارد، مسير در پيش گرفته شده براي واگذاري سرخابي‌ها را بي‌فايده مي‌داند. او معتقد است دولت بايد از پايه اين دو باشگاه را منحل كرده و سپس دو باشگاه جديد را با همين عناوين تاسيس كند.
رئيس اسبق سازمان تربيت بدني در گفت‌وگويش با «قانون» در مورد شفاف‌سازي قراردادهاي فوتبال، خصوصي‌سازي سرخابي‌ها و شرايط اين روزهاي تيم ملي فوتبال سخن گفته كه در زير مي‌آيد.
روند مقابله وزارت ورزش و جوانان با عقد و پرداخت قراردادهاي ميلياردي را چگونه مي‌بينيد؟من فكر مي كنم اصلا اشكال ندارد همه چيز يك فوتبال شفاف باشد. همانطور كه يك كارمند دولت قرارداد و همه حقوق و مزايايش شفاف است. ما باشگاه‌هايي داريم كه سه دسته‌اند؛ خصوصي، نيمه دولتي و دولتي. به نظرم وزارت ورزش پيش از هر كاري بايد روش برخورد با اين باشگاه‌ها را انتخاب كند. چون تنها گفتن يك مسئله چيزي را حل نمي‌كند. بايد ابتدا روش برخورد، كنترل و نظارت بر اين باشگاه‌ها به خوبي انتخاب شوند. اينكه آقاي وزير منويات قلبي‌اش كه اتفاقا خيلي هم خوب است را بيان مي‌كند ولي در عمل اتفاقي نيفتد تغييري در وضع موجود ايجاد نخواهد كرد.
قدري شفاف‌تر توضيح مي‌دهيد؟ببينيد الان ما باشگاه‌هايي داريم كه وابسته به دولت نيستند و از شركت‌هاي خصوصي يا صنعتي تغذيه مي‌شوند. خب، دولت چگونه مي‌تواند به آنها نظارت كند و جلوي ريخت و پاش آنها را بگيرد. اين يك مسئله اساسي است. متاسفانه گاهي ما شاهد رفتارهاي مديريتي هستيم كه اصلا درست نيستند و بعد كاسه چه كنم چه كنم به دست مي‌گيريم. براي مثال نحوه انتخاب مديران باشگاه هاي دولتي. انصافا در كجاي دنيا رئيس مجمع ابتدا مديرعامل را انتخاب مي‌كند بعد اعضاي هيات مديره را. در همه جا ابتدا يك هيات مديره شكل مي‌گيرد بعد اين افراد مديرعامل را از دل خود و در يك فرآيند دموكراتيك انتخاب مي‌كنند. شما وقتي يك هيات مديره دست و پا بسته و فرماليته را در كنار خود داريد قاعدتا كاري از دستشان بر نمي‌آيد و ابزار نظارتي هم در دست ندارند.
پس شما معتقديد مديران ارشد دستگاه ورزش قبل از هر كاري بايد ساز و كار برخورد با قراردادهاي ميلياردي را تدوين كنند؟
دقيقا، چون الان ما ساز و كاري نمي‌بينيم. هنوز نقشه راه دولت و وزارت ورزش مشخص نيست و اين مشخصا كاري را از پيش نخواهد برد. به نظرم كار درست اين است كه مديران ورزش ابتدا برنامه خود را نوشته و بعد عوامل موثر را براي به نتيجه رسيدن هدف‌شان كنار هم قرار دهند.
با زمان ورود به اين چالش بزرگ موافق هستيد؟وقتي پاي حق و باطل وسط است زمان و هر فاكتور ديگري بي‌معني مي‌شود. ما اگر اعتقاد داريم يك حقي دارد ناحق مي‌شود اتلاف وقت در مورد آن اصلا درست نيست. چون اعتقاد دارم گذشت زمان چيزي را حل نمي‌كند. اينكه الان بحث درست يا غلط بودن زمان ورود به اين مسئله را مطرح كنيم تنها افراد را از رسيدن به هدف‌شان دور مي‌كنيم.
اراده كافي براي برچيده شدن اساس قراردادهاي ميلياردي را در وزارت ورزش مي‌بينيد؟فعلا كه اينگونه نشان داده‌اند ولي اميدوارم تداوم داشته باشد. بي شك وزير ورزش اگر حرفي در اين مورد زده بايد محكم پاي آن بايستد و اصطلاحا كم نياورد.
شما طرح خاصي براي شيوه برخورد با اين چالش داريد؟من طرحي ندارم اما عقلا مي توانند با همفكري يك روند خوب را انتخاب كنند.
نكته ديگر مخالفان اين طرح و احتمالا برخي كارشكني‌هاي آنهاست. فكر نمي‌كنيد همين افراد شرايط را براي وزارت ورزش سخت كنند؟به هر حال ما نمي‌توانيم همه چيز را صددر‌صدي داشته باشيم. اساسا وقتي يك پديده اعلام عمومي مي‌شود واكنش‌هاي منفي و مثبت بسياري در پي خواهد داشت اما رفته رفته راه خودش را پيدا خواهد كرد. اينكه وزارت ورزش بخواهد از ترس اين‌ها پا پس بكشد همه چيز كن لم يكن خواهد شد و آب به جوي اول باز خواهد گشت. الان وزارت ورزش در مسيري است كه نبايد بترسد و بهتر است با كمك عقلا يك مسير خوب را براي پيشبرد هدفش انتخاب كند.
شما موافق شفاف‌سازي قرارداد بازيكنان پرسپوليس در آن برهه ليگ بوديد؟
با اينكه صحت اين قراردادها صددرصد تاييد نشده اما افشاي آنها از سوي وزارت ورزش يا هر نهاد ديگري از نظر من هيچ اشكالي ندارد. به هر حال شما يا اعتقاد داريد پولي كه مي‌گيريد حق‌تان است كه قاعدتا با اعلام عمومي آن هم مشكلي نخواهيد داشت و يا اين پول حق شما نيست كه اگر اينطور باشد، مراجع ذيصلاح بايد به آن ورود كنند. اساسا من با اينكه قراردادها محرمانه باشد مشكل دارم.
روند خصوصي سازي پرسپوليس و استقلال را در مسيري كه وزارت ورزش انتخاب كرده چطور ارزيابي مي‌كنيد؟اين دو باشگاه اصلا شرايط خوبي ندارند و طبيعتا هر كسي آنها را بخرد با مشكلات بسياري مواجه خواهد شد. كار عاقلانه اين است كه وزارت ورزش پرسپوليس و استقلال را منحل شده اعلام كند و بعد دو باشگاه ديگر را با اين عناوين به ثبت برساند. طبق قانون تجارت هر باشگاه يا شركتي بدهي‌اش بيش از نصف سرمايه‌اش شود يا بايد منحل شود و يا كاهش سرمايه بدهد. الان اين دو باشگاه مسائل و مشكلات بسياري را به همراه دارند و هر كسي خريدار آنها باشد دير يا زود به مشكل مي‌خورد. دولت مي‌تواند با انحلال اين دوباشگاه، دو شركت سهامي عام جديد را شكل دهد و سپس سهام آنها را به مردم واگذار كند. من از چند سال پيش گفته ام كه خصوصي سازي با سازوكاري كه الان وجود دارد فايده‌اي نخواهد داشت و الان هم به اين روند اصلا خوشبين نيستم.
اوضاع تيم ملي فوتبال در فاصله كمتر از دو ماه به آغاز جام جهاني را چطور مي‌بينيد؟
من فكر مي‌كنم اصرار به برگزاري اردوهاي طولاني مدت در اين مقطع خيلي درست نيست. حتي اين هم درست نيست كه فدراسيون بيايد با گرفتن بازيكنان باشگاهي تيم‌هاي آسيايي شده را هم خلع سلاح كند. كي‌روش مي‌توانست بازيكنانش را در تهران دور هم جمع كند و درگير اين همه حاشيه هم نشود. ضمن آنكه طبق آنچه كه من از وضعيت اردوي تيم ملي در آفريقاي جنوبي ديدم انگار زمين خوبي انتخاب نشده و تيم ملي شرايط اردويي خوبي هم ندارد.
به كليت قضيه و شرايط تيم ملي براي حضور در جام جهاني خوشبين هستيد؟سعي مي‌كنيم خوشبين باشيم.
