روزنامه‌های امروز چالش‌های پیش روی اینترنت سریع‌تر و موبایل نسل بعد را بررسی کردهاند. اخبار مذاکرات هسته‌ای با ابراز بدبینی نسبت به روس‌ها همراه شده است. منع بانک‌ها از بنگاهداری و تلاش‌های پایان هفته گذشته اصولگرایان برای وحدت و همگرایی، دیگر موضوعات مهم روزنامه‌های اول هفته است.
اینترنت پرسرعت و موبایل نسل سوم چگونه به محاق رفت؟
دنیای اقتصاد از اخبار اولیه مبنی برای «عبور از نسل قد‌یمی موبایل» استقبال کرده و نوشته: از روز پنجشنبه با راهاندازی اینترنت پرسرعت موبایل روی سیم‌کارت‌های همراه اول همه مشترکان تلفن همراه در کشور توانستند با اعمال تنظیماتی به اینترنت پرسرعت موبایل د‌سترسی داشته باشند. د‌سترسی به نسل‌های جدید تلفن‌همراه برای مشترکان ایرانسل از حد‌ود ۲ هفته قبل فراهم شده و حالا می‌توان گفت یک گذر انقلابی بزرگ از نسل قد‌یم به نسل جدید موبایل در کشور رخ داده است. با این حال این تحول تکنولوژی با واکنش‌های منفی ازسوی برخی نمایندگان مجلس و تعد‌اد‌ی از اعضای شورای‌عالی مجازی هم روبه‌رو شده است؛ به‌طوری‌که برخی از آن‌ها حتی وزیر ارتباطات را به دلیل اعطای مجوز اینترنت پرسرعت موبایل و فعال کردن این امکان ارتباطی جدید به استیضاح تهدید کردهاند. این در حالی است که وزارت ارتباطات محدودیتهای تماس تصویری رایتل را برای همراه اول و ایرانسل هم اعمال کرده است. این همه د‌رحالی است که گزارش بیزینس مانیتور از چشم‌اند‌از پنج ساله صنعت ارتباطات ایران نشان‌د‌هند‌ه وضعیت نامناسب مخابرات در مقایسه با کشورهای منطقه است. این گزارش د‌رعین‌حال نمایانگر پتانسیل‌های بزرگ توسعه در صورت ایجاد فضای رقابتی به‌خصوص در عرصه نسل‌های جدید ارتباطی در این صنعت است.
ابتکار «دردسرهای افزایش پهنای باند برای وزیر» را مورد اشاره قرار داده و نوشته: «افزایش پهنای باند و سرعت اینترنت» در هرکشوری می‌تواند برای کاربران اینترنتی که ـ نمایندگان مجلس نیز می‌توانند از آن جمله باشند ـ خبری خوش تلقی شود و یک موفقیت برای متولیان ارتباطات آن کشور باشد. اما ظاهرا در ایران همین موضوع می‌تواند به انگیزه‌ای برای استیضاح و احتمالا برکناری وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز تبدیل شود. وزیر ارتباطات که در چندماه گذشته نشان داده است که برداشتی متفاوت با برخی از منتقدانش در مجلس از موضوعاتی چون «فیلترینگ» و «پارازیت» دارد در روزهای اخیر از سوی برخی از این نمایندگان تهدید به استیضاح شده است. این تهدید‌ها در حالی بیان می‌شود که وزیر ارتباطات چندی پیش در مراسم بیست سالگی همراه اول از ارائه نسل سوم و چهارم خدمات تلفن همراه خبر داده بود. پس از پایان انحصار «رایتل» در ارائه خدمات پهنای باند در شبکه تلفن همراه، در روزهای اخیر «ایرانسل» و «همراه اول» نیز مجوز ارائه نسل سوم و چهارم خدمات تلفن همراه (۳G و ۴G) را دریافت کردند.
اکنون نصر الله پژمان فر، نماینده عضو جبهه پایداری و از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس در گفت‌و‌گو با دانا تهدید کرده اگر روند موجود در وزارت ارتباطات ادامه پیدا کند، به دنبال استیضاح وزیر خواهم بود. او «افزایش پهنای باند» و «سرعت اینترنت» را محور تذکر برخی نمایندگان به واعظی عنوان کرده است. این عضو جبهه پایداری گفت: ما با جدیت جلوی اقدامات اخیر وزیر ارتباطات را می‌گیریم و در صورتی که اشکالات از ناحیه وزارت ارتباطات برطرف نشود قطعا برخوردهای لازم را خواهیم داشت. پژمان فر معتقد است تا زمانی که شبکه ملی اینترنت کشور راه اندازی نشود، نباید پهنای باند اینترنت کشور گسترش یابد.
به گزارش تدبیر تهدید به استیضاح واعظی به دلیل ایجاد بستر برای استفاده از تکنولوژی پیشرفته ارتباطی در حالی صورت می‌گیرد که برخلاف دولت‌های گذشته، وزیر ارتباطات دولت روحانی از ابتدا مورد انتقاد محافظه کاران بوده است. ایستادگی دولت در برابر خواست محافظه کاران در فیلترینگ برخی شبکه‌های اجتماعی، نقطه آغاز تنش‌های منتقدان دولت و وزارت ارتباطات بود. تنش‌هایی که حالا به اوج رسیده و با وجود توضیحات وزیر درباره حفظ محدودیتهای پیشین، هنوز هم ادامه دارد.
ساعاتی پس از اعلام خبر واگذاری» مجوز برای خدمات اینترنت پر سرعت همراه و کلیه خدمات نسل سوم و بالا‌تر ارتباطات همراه» حمله منتقدان دولت به این اقدام آغاز شد. سایت‌های محافظه کار با انتشار گزارش‌ها، گفت‌و‌گو‌ها و خبرهایی علیه این اقدام، ضمن معرفی کردن خود به عنوان کار‌شناس و دلسوز، درباره» صدمات فرهنگی» ورود این تکنولوژی به صورت هماهنگ عمل کردند.
روزنامه کیهان، با انتشار خبری ضمن غیرقانونی خواندن اعطای مجوز نسل سوم خدمات تلفن همراه نوشت: بر اساس پیوست ابلاغی حکم رهبر انقلاب به شورای عالی فضای مجازی ارائه خدماتی نظیر افزایش پهنای باند اینترنت و ارائه خدمات نسل جدید ارتباطی، منوط به تأمین زیرساخت داخلی و شبکه ملی اطلاعات شده است. پس از بی‌اعتنایی وزارت ارتباطات به جلسات کار‌شناسی برگزار شده با حضور اعضای حقیقی شورای عالی فضای مجازی، دبیر این شورا در نامه‌ای به شخص وزیر ارتباطات، تقابل راهاندازی خدمات نسل سوم تلفن همراه بدون تأمین زیرساخت‌های لازم مصرح در احکام قانونی ابلاغی و تهیه پیوست فرهنگی ـ اجتماعی را متذکر شد که بر حسب اطلاعات به دست آمده تاثیری در حرکت خلاف قانون این وزارتخانه نداشته است».
توزیع ناعالانه تسهیلات با بنگاهداری بانک‌ها
محمود جام‌ساز در ستون یادداشت روزنامه ایران به عملکرد بانک‌ها پرداخته و از جمله نوشته: تکالیف دستوری دولت به بانک‌ها برای پرداخت اعتبارات و وام‌ها به پروژه‌هایی نظیر طرح‌های زودبازده و خوداشتغالی و مسکن مهر و... بخش اعظمی از سپرده‌های بانکی را حصر کرد به نحوی که در حال حاضر مطالبات معوق بانک‌ها به اضافه مطالبات ذخیره به ثبت ۱۵۰ هزار میلیارد تومان بالغ گردیده است اما در کشورهای پیشرفته معمولاً بانک‌ها، مؤسسات و بنگاهی را تأسیس می‌کنند اما پس از یک الی دو سال آن‌ها را واگذار می‌کنند زیرا وظیفه بانک‌ها بنگاهداری نیست و اساساً وظایف آن‌ها اجرای بخشی از سیاست‌های پولی بانک مرکزی ناظر بر جمع‌آوری سپرده‌های خرد مردمی و تجهیز منابع برای اعطای تسهیلات مولد است تا رشد اقتصادی و اشتغال ایجاد شود. با نگاهی به شاخص‌های رشد اقتصادی منفی و بیکاری می‌توان به ضعف عملکرد بانک‌ها در تأمین نیاز بخش‌های اقتصادی کشور پی برد و تا زمانی که بخش واقعی اقتصاد از رابطه منطقی با بخش مالی محروم است اقتصاد ما با چالش‌های فعلی برخورد خواهد کرد. پس وظیفه بانک‌ها به راستی باید از نو تعریف شود آیا بانک‌ها باید وارد بازار پول شود یا بازار سرمایه؟ اگر باید وارد سرمایه شوند پس بورس چه معنایی خواهد داشت؟ اگر قرار باشد تا بانک‌ها اعتبارات بلندمدت و سرمایه‌ای بپردازند این اعتبارات در جهت خلاف مصالح عمومی و رشد اقتصادی است.
استقلال بانک مرکزی از دولت یکی از مهم‌ترین عواملی است که می‌تواند با اعمال سیاست‌های پولی صحیح بخش پولی را به نحوی هدایت کند که زمینه‌های تعیین نرخ سود بانکی توسط بازار آزاد فراهم شود و از سوی دیگر از ابزارهای سپرده قانونی و عملیات بازار باز به نفع توزیع عادلانه پول بین نیازهای واقعی اقتصاد کشور استفاده شود.
شهروند نیز درباره «مهلت ۱۵ روزه به بانک‌ها برای ارایه لیست بنگاه‌ها برای خروج بانک‌ها از شرکت‌داری» نوشته است: بعد از شنیدن انتقادات لفظی از سوی تمام مسئولان ارشد دولتی ظاهرا نوبت به اقدام عملی رسیده است. براین اساس رئیس‌کل بانک مرکزی به بانک‌ها ١۵ روز مهلت داده تا فهرست شرکت‌های زیرمجموعه خود را به بانک مرکزی اعلام کنند.
ولی‌الله سیف در حاشیه شورای گفت‌وگوی دولت با بخش خصوصی استان لرستان در جمع خبرنگاران درخصوص خروج بانک‌ها از بنگاهداری گفت: بانک‌ها باید ظرف مدت ٣سال به حدنصاب مورد قبول بانک مرکزی برگردند و تا ۱۵ روز آینده لیستی از بنگاه‌هایی که در مالکیت آنهاست به بانک مرکزی ارایه دهند.
وی افزود: حد نصاب بانک مرکزی برای سرمایه‌گذاری بانک‌ها در شرکت‌ها، معادل ۴٠درصد پایه سرمایه هر بانک است و این مهم با دقت پیگیری می‌شود چراکه ثبات و ایجاد آرامش وظیفه هر بانک است. وی یادآور شد: مقام معظم رهبری نیز در دیدار با هیأت دولت بیان کردهاند که بانک‌ها باید از بنگاهداری بیرون بیایند و حرکت آن‌ها در خدمت تولید و صنعت باشد.
تکاپوی اصولگرایان برای انتخابات مجلس دهم
روزنامه اعتماد برگزاری گردهمایی جداگانه سه گروه اصولگرا در روز پنجشنبه را بررسی کرده و نوشته است: اصولگرایان یک سال زمان لازم داشتند تا بتوانند شکست در انتخابات ریاست جمهوری را هضم کنند. آنان چندوقتی است که به این نتیجه رسیده‌اند که اگر بخواهند با همان سازوکار پیشین، گفتمان خود را در معرض انتخاب توده‌های اجتماعی قرار دهند انتخابات مجلس را همچون انتخابات ریاست جمهوری خواهند باخت. اصولگرایان اما نمی‌خواهند که همچون انتخابات سال ۷۶، متن قدرت را با حاشیه نشینی تعویض کنند و از همین رو با وجود همه مشکلات و مصایبی که پیش روی خود دارند می‌خواهند که مانع بازگشت اصلاح طلبان به سپهر سیاسی ایران شوند.
اینچنین است که حتی اگر آبشان با یکدیگر به یک جوی نرود تا اسمی از اصلاحات و اصلاح طلبان به میان و میدان می‌آید، بیش از پیش دم از «وحدت استراتژیک» می‌زنند. این در حالی است که اصلاح طلبان هرگز برای رقابت سیاسی از موقعیت و شرایط یکسان با اصولگرایان برخوردار نبوده و برای بازیگری سیاسی و نمایندگی پایگاه مقتدر اجتماعی خود همواره باید از هفت خوان «تهدید‌ها و تحدید‌ها» راه چاره‌ای می‌یافته‌اند. حالااما اصولگرایان از اصلاح طلبی در قل و زنجیر هم در هراسند چرا که به زعم اصولگرایان همین اصلاح طلبی نصفه و نیمه با اشارتی توانست حسن روحانی را از قعر جدول شانس دارندگان رسیدن به پاستور به ریاست جمهوری برساند.
اصولگرایان بر همین اساس می‌دانند که اگر کمی فضا برای اصلاح طلبان باز شود و آنان بتوانند دوباره با هواداران خود ارتباط منسجم و مستقیم داشته باشند دیگر جایی برایشان در میدان سیاست ایران باقی نخواهد ماند. بر همین اساس سه جریان اصولگرا از روز پنجشنبه برای پیش گیری از شکست دوباره و متمل خود در انتخابات مجلس دهم در قالب گردهمایی، کنار یکدیگر نشستند تا هر چه سریع‌تر راهبرد‌ها و راه حل‌های خود را برای مقابله با اصلاح طلبان بیایند. از همین رو جامعه اسلامی مهندسین با دبیرکلی محمد رضا باهنر، جمعیت رهپویان با سخنرانی غلامعلی حداد عادل و همایش همگرایی اصولگرایی با سخنان سید رضا تقوی در یزد، تکاپوی خود برای انتخابات مجلس دهم را کلید زدند. گزارش‌های ذیل، چکیده‌ای از اتفاقاتی است که در این جلسات اصولگرایان رخ داده است.
همین روزنامه با توجه با سخنان حداد عادل، گزینه «وحدت از نوع مجلس هفتم» را مورد اشاره قرار داده و نوشته: غلامعلی حدادعادل روز پنجشنبه در نشست تشکیلاتی جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی با دبیرکلی علیرضا زاکانی نه تنها حاضر شد که برای رهپویانی‌ها سخنرانی کرد. حداد عادل با بیان اینکه حوادث سال ۸۸ آغازی برای تحولاتی در عرصه سیاسی ایران بود که هنوز هم ادامه دارد، اظهار داشت: بسیاری از مسائل امروز ایران یا ادامه حوادث۸۸ است یا ادامه واکنش‌ها در مقابله با این حوادث است. وی در بخشی از سخنان خود به فراز و نشیب‌های جریان اصولگرایی اشاره کرد و گفت: اوج اصولگرایی در پایان دولت خاتمی و قبل از آمدن دولت احمدی‌نژاد بود و بد‌ترین حالت آن نیز در انتخابات سال ۹۲ بود که دلیل آن تفرقه بین جریان‌های اصولگرایی و رفتارهای دولت قبل بود.
اعتماد در ادامه نوشته است: وی با بیان اینکه چرا دانشگاه را به دست جریانی بسپاریم که چنین سابقه‌ای دارد، گفت: وزیر علوم نتوانست پاسخ قانع کننده‌ای به نمایندگان ارائه دهد، ریشه استیضاح این مساله بود و موضوعاتی همچون بورسیه مطرح نبود. حداد عادل در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به آینده جریان اصولگرایی اظهار داشت: اصولگرایان باید وارد وحدت شوند و ما باید راهکاری برای ورود در صحنه انتخابات به صورت متحد پیدا کنیم، ما به نوعی وحدت نظیر آنچه در مجلس هفتم داشتیم باید دست یابیم و در کنار این همگرایی برای زنده نگه داشتن گفتمان‌های اصولی انقلاب یعنی راهی که رهبری نشان می‌دهند پویا باشیم.
آرمان نیز در مطلبی با تیتر «نگرانی از عمق شکاف اصولگرایی» نوشته است: «به اصولگرایان توصیه می‌کنم، محکم بایستند»؛ این را سیدرضا تقوی می‌گوید. رصدکنندگان تحرکات فعالان سیاسی این روز‌ها به وضوح می‌بینند که جریان اصولگرا حال و روز خوشی ندارد. چنانکه باهنر می‌گوید این روز‌ها با سال ۸۴ خیلی برای اصولگرایان تفاوت دارد. او راست می‌گوید از چند ماه و شاید بگوییم مدتی قبل از انتخابات ۹۲، بد‌ترین روز‌ها برای اصولگرایان فرا رسیده بود. ۸ سال است، تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبدی گذاشتند که نام رئیس دولت قبل بر آن حک شده بود. بدین ترتیب برند دولت مهرورزی با برند اصولگرایی گره خورد و همین عامل باعث شد تا طلوع و افول ستاره بخت وی، همراه شود با گرایش مردم به اصولگرایان و سپس دوری آنان از برخی چهره‌های اصولگرا، اما اتفاقات دیگری هم در این ۸ سال رخ داد و آن سر برآوردن تشکلی با نام جبهه پایداری بود؛ هر چند مجوز نداشت اما اصول اصولگرایی را زیر پا نهاد تا برند اصولگرایی ضربه‌ای دیگر بخورد. حاصل این انشقاق‌ها انتخابات ۹۲ شد. اصولگرایان درمورد هیچ کاندیدایی با برند اصولگرایی به توافق نرسیدند. نه اتحاد سه‌جانبه طیف اصولگرایان سنتی پایدار ماند و نه جبهه پایداری وقعی به اتحاد‌ها و ائتلاف‌ها گذاشت. به هر حال بسیاری فکر می‌کردند تنها ۹۲ سال ناکامی و انشقاق میان اصولگرایان است اما اتفاقات چند ماه گذشته گسل‌ها را عمیق‌تر کرد.
آن گونه که آگاهان می‌دانند، اصولگرایان در چند ماه گذشته هیچ گاه به دور هم جمع نشده‌اند. به نظر می‌رسد فصل انشقاق‌ها در میان اصولگرایان فرا رسیده است. نمونه‌اش ۱۱ حزبی است که قرار است از وزارت کشور مجوز بگیرند. اکثریت این احزاب قرار است با اندیشه‌ای اصولگرایانه حرکت کنند و این در حالی است که هنوز هیچ‌کس تعریف مشخصی از اصولگرایی ارائه نکرده است و حتی کسی هم نیست که اصولگرایی را زیر پروبال خود نگه دارد. شاید به همین دلیل باشد که سیدرضا تقوی چهره شناخته‌شده اصولگرایان به سرعت واکنش نشان داده و آنچه را می‌بیند، بیان می‌کند: «عده‌ای گمان می‌کنند با شکست اصولگرایان در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم، اصولگرایان کنار رفته و تاریخ مصرفشان گذشته است». جلسه استیضاح وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، گویی آتشی به معرکه این اختلاف‌ها بود. صدای بلند انشقاق در جلسه استیضاح رضا فرجی‌دانا و جدایی اعضای جبهه پیروان وی را به واکنشی واداشت تا اظهار کند: در طول ۸سال گذشته، کارهای ارزشمندی توسط اصولگرایان انجام شده که با آمار و ارقام قابل دفاع است اما ضعف‌هایی نیز داشتیم که باید آن‌ها را بپذیریم».
تقوی می‌خواهد نشان دهد که اصولگرایان هوشیار هستند اما هیچ‌گاه از چند دستگی میان اصولگرایان پرده‌برداری نمی‌کند. وی تصریح کرد: عده‌ای که خود را رقیب اصولگرایان می‌دانند، روی این ضعف‌ها برنامه‌ریزی کردند تا بتوانند سیاه‌نمایی کنند و حتی طوری قدم برداشتند که جریان اصولگرایی در آینده نتواند کمر راست کند و به‌تدریج به حاشیه برود و از ذهن‌ها فراموش شود. وی خاطرنشان کرد: اصولگرایان اکنون باید محکم و قوی بایستند نه اینکه ضعیف و افسرده و گوشه‌گیر شوند زیرا این روحیه با روحیه اصولگرایی سازش ندارد و نمی‌خواهیم مجموعه اصولگرایی، یک مجموعه یخ‌زده و بی‌خاصیت باشد بلکه باید یک مجموعه اثرگذار باشد. تقوی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه عده‌ای گمان می‌کنند اکنون که جریان دیگری غیر از اصولگرایی به میدان آمده و دولت را در دست گرفته است، اصولگرایان با آن مخالفت خواهند کرد، افزود: ما برای مخالفت با دولت نیامده‌ایم گرچه در هشت سال گذشته نیز هر اشتباهی که از دولت سر زد، اصولگرایان اولین منتقدان دولت بودند.
رئیس شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه در نهایت به حلقه گمشده اصولگرایان اشاره کرد و گفت: تا به همگرایی نرسیم به موفقیت دست نخواهیم یافت. وی اضافه کرد: ما تا زمانی که به اینجا نرسیم که هر اصولگرایی که در مجلس بود را از خودمان بدانیم ولو اینکه مستقل یا از حزب‌های مختلف باشند، نمی‌توانیم موفق شویم. تقوی اضافه کرد: چندماه در مورد یک منشور اصولگرایی برای انتخابات مجلس پیش رو در کمیته مشترک جامعه روحانیت و مدرسین بحث کردیم که بر اساس آن اصولگرایی ۱۲ باید و ۱۲ نباید دارد. عضو جامعه روحانیت مبارز تهران افزود: هر کسی این موارد را داشته باشد و در عمل هم به آن مقید باشد، در فهرست اصولگرایی جا می‌گیرد». با وجود تلاش برای همگرایی اما به نظر نمی‌آید طرح مزبور تمام گروه‌ها را دربر بگیرد. به همین دلیل تحلیلگران از ادامه انشقاق‌ها صحبت می‌کنند. برای مثال حشمت‌ا... فلاحت‌پیشه اعتقاد دارد: «این طرح‌‌ها دربرگیرنده همه اصولگرایان نیست. باید همه را دعوت می‌کردند و نظر همه را می‌پرسیدند». به هر حال هیچ‌کس نمی‌تواند نقش جبهه پایداری، جامعه اسلامی مهندسین و... را نادیده انگارد حال باید دید این طرح و محتویات آن چیست؟
احتیاط و دغدغه‌های روسیه در مذاکرات هسته‌ای
شهروند ذیل خبر سفر وزیر خارجه به روسیه، «افزایش امکان لغو تحریم‌های ضد ایرانی» را مورد توجه قرار داده و نوشته است: وزارت امور خارجه روسیه روز گذشته همزمان با حضور ظریف در مسکو اعلام کرد که با توجه به گفت‌و‌گوهای بین‌المللی در مورد برنامه هسته‌ای ایران امکان لغو تحریم‌ها علیه این کشور افزایش یافته است. به گزارش رویترز، وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرد: به دلیل مذاکرات بین‌المللی درخصوص برنامه هسته‌ای ایران شانس برای لغو تحریم‌های بین‌المللی ضد ایران افزایش یافته است. وزارت امور خارجه روسیه از تمام کشورهای درگیر در مذاکرات هسته‌ای خواست تا اراده سیاسیشان را برای دستیابی به توافق نهایی نشان دهند.
وزارت امور خارجه روسیه همچنین اعلام کرد: هنوز امیدوار است که توافق جامع نهایی تا ضرب‌الاجل ٢۴ نوامبر حاصل شود. این وزارتخانه روس علاوه بر این یادآور شد به‌رغم روند بسیار سخت مذاکرات هسته‌ای امکانی به وجود آمده که براساس آن می‌توان تمام حقوق هسته‌ای ایران را به‌عنوان یک عضو معاهده ان.پی.تی به شکل رضایت‌بخشی تحقق بخشید، ازجمله حق غنی‌سازی اورانیوم و لغو کامل تحریم‌های بین‌المللی.
جهانگیر کرمی، استاد دانشگاه تهران نیز در گفت‌و‌گو با شرق به نکات متفاوتی درباره روابط با روسیه پرداخته که قسمت‌های مهم آن به قرار زیر است:
ـ نباید فراموش کرد که روسیه هم در کنار غرب برای کنترل برنامه هسته‌ای ایران، به قطعنامه‌های تحریمی ایران در شورای امنیت رای مثبت داده است. از طرفی هم سعی دارد تا از اقدام نظامی علیه ایران به بهانه برنامه هسته‌ای جلوگیری کند. ایران هم این ماه‌ها به‌دنبال مذاکرات ژنو، به طور موقت محدود‌سازی در غنی‌سازی را پذیرفته است و روند کلی روابط و تعاملات هم نشان می‌دهد که روابط ایران و غرب در شرف بهبودی است. دیدگاه‌های سیاست خارجی رییس‌جمهور محترم و همچنین عملکرد ایران در سیاست خارجی و واکنش‌هایی که غرب نشان داده است می‌تواند نگرانی‌هایی را در دولت روسیه ایجاد کند. از جمله تفکر حاکم بر دولت آمریکا به خصوص تیم اوباما مبنی بر همکاری با ایران که باعث شده نگاه روسیه تغییر کند. نگاه روس‌ها در این موضوعات، در چارچوب واقعگرایی کلاسیک است و حل‌وفصل هر موضوعی را در مسایل بین‌المللی در ارتباط با منافع ملی خودشان می‌بینند. به نظر می‌رسد که روس‌ها در به‌نتیجه‌رسیدن مذاکرات هسته‌ای در این شرایط، منافع ویژه‌ای برای خود نمی‌بینند، اما در عین حال این به معنی کارشکنی آشکار روس‌ها نیست. آن‌ها لزومی نمی‌بینند که برای به‌نتیجه‌رسیدن مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ تلاش ویژه‌ای کنند، اما آشکارا هم مخالفتی نخواهند کرد.
ـ مسأله این است که مشکلات روسیه با غرب بر سر مسأله اوکراین، افزایش داشته است و باعث شده تا روسیه از جانب غرب در معرض تحریم و فشار مضاعف قرار گیرد. این مسأله باعث شده تا روسیه از حل مشکلات کشورهایی که با غرب چالش دارند، نگران شود، چرا که معتقد است حل‌وفصل موضوعات باعث انزوا و تنهایی مسکو خواهد شد. باز هم باید اشاره شود که این به معنی کارشکنی روس‌ها نخواهد بود ولی استقبالی هم از به‌نتیجه‌رسیدن نمی‌کند. روسیه خط‌قرمزش برای برنامه هسته‌ای ایران نظامی‌شدن آن است، اما در حال حاضر بر این باور است که اگر این مساله بین ایران و غرب حل شود، تبعات خوشایندی برای آن‌ها نخواهد داشت. از جمله این تبعات می‌توان به بحث «انتقال انرژی به اروپا از سوی ایران» و «همکاری‌های ایران و غرب در برخی مسایل منطقه‌ای و احتمال تداوم آن همکاری‌ها تا مناطق مجاور روسیه» اشاره کرد. آن‌ها نگران این هستند که اگر ایران و غرب به نتیجه برسند، تهران نیاز انرژی غرب را تامین کند که در این صورت در پنج سال آینده غرب می‌تواند فشار زیادی به روسیه وارد کند. نگرانی دیگر روس‌ها نسبت به تبدیل محور ایران و روسیه در مسایل منطقه‌ای به محور ایران و غرب است. همچنین نوع نگاه برخی محافل فکری در ایران ـ که نگاه به غرب مثبت‌تر از نگاه به روسیه است ـ باعث شده تا روس‌ها نه نگاه مثبتی به موضوع هسته‌ای داشته باشند و نه به نتیجه رسیدن آن، در اولویت سیاست خارجی‌شان باشد.
ـ روس‌ها اگر از مذاکرات کنار بکشند و غربی‌ها با ایران به توافق برسند، نقششان در این مذاکرات را از دست می‌دهند، چرا که شرکت در مذاکراتی مانند مذاکرات هسته‌ای از پارامترهای قدرت‌های جهانی روسیه است و همچنین نمی‌خواهد که مذاکرات هسته‌ای به محفل ایران و کشورهای غربی تبدیل شود و می‌خواهد نقش خود را حفظ کند. از سوی دیگر اگر شرکت نکنند، از طرف ایران به عنوان یک کشور غیرقابل اعتماد شناخته می‌شوند. بنابراین مسکو این نگاه را دارد که باید در آن جمع مذاکره‌کننده حضور داشته باشد، هرچند که ضرورتی برای تلاش و نگاه مثبت به این ماجرا ندارند. از نظر کرملین، تداوم مذاکرات بهترین راه موجود است؛ به طوری‌که نه مذاکرات به نتیجه برسد و نه بحران تشدید شود.
