با اینکه ادعا دارند مجاهد هستند و اهداف بزرگی پشتوانه کارهایشان است، در عمل ثابت می‌کنند چیزی جز مزدور نیستند و هدفی جز شبیخون زدن و راهزنی برای خوشایندی اربابانشان ندارند.
به گزارش «تابناک»، گروهک تروریستی جیش العدل که مدتی است توانسته با به شهادت رساندن جمعی از مرزبانان مستقر در حدود شرقی کشورمان، برای خود نام و ننگی بخرد، در تازه‌ترین اقدامات خود، توانست چند تن دیگر از مرزبانان کشورمان را با ترفندهایی جدید به شهادت رسانده و ثابت کند، جز «تروریست» پیشوند و پسوند دیگری به نامشان چسبیدنی نیست.
مزدورانی که پیشتر سابقه راهزنی، گروگان گیری و عملیات انتحاری در کارنامه خود ثبت کرده بودند، این بار در تماس تلفنی، از وقوع حادثه‌ای رخ نداده گفتند تا بتوانند در مسیر، مأمورانی را که برای حل و فصل ماجرا، رهسپار آن منطقه می‌شوند، به ایشان حمله کرده و موجبات شهادتشان را فراهم کنند.
بدین ترتیب این بار انسانیت دستمایه ترور قرار گرفت تا ثابت شود برای ایشان هدف همه چیز را توجیه می‌کند، چه برسد به وسیله. مزدوران پس از به شهادت رساندن مظلومانه سه مأمور انتظامی، توانستند تله انفجاری خود را با استفاده از کم دقتی مرزبانان وارد محوطه پاسگاه مرزی کرده و موجبات شهادت یک سرباز دیگر را فراهم آورند و خوشحال شوند؛ فارغ از اینکه جیشی‌ها چگونه چنین کارهایی را دستمایه افتخار خود دانسته و مدعی هستند با این شیوه از پشت خنجر زدن هدف بزرگی را تعقیب می‌کنند، اقدامات این گروهک در نقط مرزی را می‌توان بهترین دلیل برای رد ادعایشان دانست؛ ادعایی که درباره حضور خود در خاک کشورمان مطرح می‌کنند و شاید برخی را با آن فریفته باشند!
تروریست‌های جیشی که تحت تأثیر کارهای وحشیانه دوستان خود در عراق و سوریه، سرنوشت شوم ریگی و یارانش را از یاد برده‌اند، از این روی حمله به نقاط مرزی از جمله پاسگاه مرزی سراوان را در دستور کار قرار می‌دهند که می‌دانند اگر بیشتر در خاک کشورمان وارد شوند، هرگز مجال گریختن به لانه‌های خود در سرزمین همسایه کشورمان را نخواهند یافت.
اینجاست که با اندکی دقت در این گزاره، درخواهیم یافت هر بار که جیشی‌ها برای مرزبانان و سربازان کشورمان تله می‌گذارند، پاکستانی‌ها بیشتر مستحق برخورد قاطع مقامات کشورمان خواهند بود و ساده تر می‌توان قضاوت کرد که جز بی‌سر و سامانی این دیار، هزینه این اقدامات خرابکارانه در کشورمان از کجا تأمین می‌شود و دست چه کسانی پیش این تروریست هاست.
به عبارت بهتر، هر بار که جیشی‌ها شبیخون زدن به سربازان خسته از گشت روزانه را با آتش گشودن بر ایشان یا مین گذاری مسیر در دستور کار قرار می‌دهند، یا با روش‌های انتحاری و به تازگی تماس تلفنی و کمک خواستن دروغین، جان سربازان وطنمان را در نقاط مرزی تهدید می‌کنند، ناخواسته در حال اثبات خاستگاه خود و نشان دادن اربابانشان هستند.
و چه حیف است که هیچ نهاد بین المللی به دنبال محکوم کردن این دست رخدادهای تروریستی نیست و از این بابت، گزندی به پاکستانی‌ها و دیگر کشورهای تندرو منطقه که پشت جیشی‌ها هستند، وارد نمی‌شود تا همه بار انتقام بر عهده سربازان کشورمان بیفتد.
اینجاست که در سوگ مرزبانان سرزمینمان، به انتظار فرارسیدن لحظه انتقام می‌ایستیم و روزی را انتظار می‌کشیم که جیشی هایِ سرمست از کسب پیروزی‌هایی تا این دست رذیلانه، زیر گام‌های محکم سربازان وطن له شده و ثابت شود درس نگرفتن از گذشته، عاقبتش تکرار گذشته خواهد بود.
انتظار می‌کشیم که جیشی‌ها به سرنوشت ریگی و همراهانش برسند و توقع داریم برای تسریع این خواسته، هر چه زودتر نگاه مسئولان به مرزهای شرقی کشورمان به تجهیز این مناطق منجر شود تا قد بلند سربازان وطن، زبونی تروریست‌ها را بیش از پیش نشان دهد.
عشایر منطقه را باید به این مناطق آورد و خوب به آنان رسید و از آنها خواست که با این خاینین مبارزه کنند و دولت هم پشتیبانی کند 