با رونمایی از جدول نمایش سینماهای میزان جشنواره فیلم فجر، اندک مردمی که توانستند بلیت جشنواره را بخرند و در این رویداد حضور یابند با شگفتی مواجه شدند و برای نخستین بار با جدول پخش مواجه شدند که ترکیب فیلمهای هیچ کدام از سالن‌های آن شبیه به سالن دیگر نیست و در عین حال با تلفیق فیلمهای مستند و انیمیشن در جدول اکران، مردم رسماً مغبون شدند و زیان دیدند؛ اتفاقی که با توجیهات عجیب مسئولین مواجه شده است.
به گزارش «تابناک»؛ فروش بلیت از دهه شصت در سینمای ایران با شیوه‌ای عجیب و خلاف انصاف همراه بوده است. مردم به تماشای فیلم‌ها نمی‌نشستند و باید یک مجموعه بلیت را خریداری می‌کردند که در هر سری چند فیلم خوب، شماری فیلم متوسط و تعدادی فیلم ضعیف وجود داشت. این سیاست توسط مدیرانِ وقت با هدف فروش همه بلیت‌های جشنواره در نظر گرفته شد و در واقع مردم باید به صورتِ «در هم» بلیت‌های جشنواره را خریداری می‌کردند.
با توسعه تکنولوژی و امکان فروش بلیت به جای دسته‌ای به صورت تک به تک، همان سیاست استمرار یافت، چرا که اساساً این سیاست ربطی به تکنولوژی نداشت و هدف اصلی، به فروش رساندن همه بلیت‌های جشنواره بود. البته بلیت فروشی گیشه‌ای همواره پابرجا بوده اما این نوع بلیت فروشی آنقدر با دشواری همراه است که اغلب مردم ترجیح می‌دادند هزینه خرید بلیت به صورت در هم را بپردازند و در نهایت معدود فیلمهای باکیفیت را تماشا کنند.
برای جشنواره سی و ششم اما روش بدتری در پیش گرفته شد که در نوع خود بی‌سابقه است و اسباب حیرت ناظران را به وجود آورد. در سال‌های گذشته گروه‌های تحت عناوین سودای سیمرغ 1 و 2 به فروش می‌رفت و هرکس بلیت هر گروه را می‌خرید، ترکیب مشخص و ثابتی از فیلمهای سینمایی را تماشا می‌کرد اما در جشنواره ی پیش رو اوضاع تغییر کرده است. در این دوره ترکیب فیلمهای دو گروه اصلی مشخص نیست و اسامی فیلمهای گروه سودای سیمرغ 1 در یک سالن با اسامی فیلمهای گروه سودای سیمرغ 1 در سالن دیگر متفاوت است!
به تعبیر ساده‌تر اگر بلیت گروه سودای سیمرغ 1 را برای یکی از سالن‌های سینما آزادی خریده باشید، همان ترکیب فیلمی را تماشا نمی‌کنید که خریداران بلیت گروه سودای سیمرغ 1 در دیگر سالن‌های سینما تماشا می‌کنند! در واقع به صورت شانسی فیلمهای جشنواره را تماشا می‌کنید و به صورت رندوم یک سری فیلم در لیست بلیت‌هایتان قرار گرفته است! پس از به فروش رفتن بلیت‌های جشنواره، ترکیب نمایش فیلم‌ها به این شیوه رندوم ارائه شد و قبل از فروش این جدول در اختیار خریداران قرار نگرفت تا مردم بدانند برای چه چیزی پول می‌دهند.
آنچه باعث شده مردم بیش از این مغبون شوند، قرار دادن مستندها و انیمیشن در جدول سودای سیمرغ است. بر اساس اعلام رسمی، جشنواره متشکل از 22 فیلم سینمایی، 2 فیلم مستند و یک انیمیشن است و مردم نیز برای تماشای 22 فیلم پول داده بودند، نه مستند و انیمیشن و اگر قصد تماشای مستند داشتند، این فیلمهای مستند را به صورت رایگان در جشنواره سینماحقیقت می‌دیدند. نکته جالب اینکه این ظلم علی السویه نیز نیست و در برخی سری بلیت‌ها یک انیمیشن قرار داده شده و در برخی دیگر یک انیمیشن و یک مستند قرار داده شده و در واقع مردم 9 فیلم بلند داستانی تماشا می‌کنند.
با این رویکرد به نظر می‌رسد گامی موثری برداشته شد تا پس از حذف شماری از مهم‌ترین فیلمهای تولید شده در سال 1396 از جشنواره فیلم فجر، اکنون مردم نیز از کیفیت این رویداد ناامید شوند و جشنواره به مرور آنقدر به حاشیه برود که برگزاری‌اش هزینه‌‌ای برای مردم نداشته باشد. البته امسال سهم 80 میلیون ایران از مهم‌ترین رویداد فرهنگی کشور نیز 3600 صندلی بود که به ادعای مسئولان به 4500 صندلی افزایش یافت و در واقع از حدود هر 17 هزار ایرانی، فقط یک نفر خواهد توانست جشنواره را تماشا کند.
این دوره از جشنواره فیلم فجر در این دوره بی‌شباهت به نسخه ناخوانا از یک پزشک عمومی نیست که در نهایت به دلیل تشخیص اشتباه، کار پزشک را به مراجعه انتظامی پزشکی می‌رساند! امیدواریم جشنواره سی و ششم برای برگزارکنندگانش چنین سرنوشتی را در پی نداشته باشد و اتفاقات عجیبی که از حذف فیلمهای مهم تا نحوه فروش بلیت استمرار داشته، در ایام برگزاری جشنواره تکرار نشود.
با رونمایی از جدول نمایش سینماهای میزان جشنواره فیلم فجر، اندک مردمی که توانستند بلیت جشنواره را بخرند و در این رویداد حضور یابند با شگفتی مواجه شدند و برای نخستین بار با جدول پخش مواجه شدند که ترکیب فیلمهای هیچ کدام از سالن‌های آن شبیه به سالن دیگر نیست و در عین حال با تلفیق فیلمهای مستند و انیمیشن در جدول اکران، مردم رسماً مغبون شدند و زیان دیدند؛ اتفاقی که با توجیهات عجیب مسئولین مواجه شده است.
