پس از آنکه یکی از اعضای شورای ارزشیابی هنری، تعیین شایستگی استادی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد را به چالش کشید و تأکید کرد این موضوع به تأیید شورای ارزشیابی نرسیده و در صورت ارزیابی، چنین عنوانی به معاون هنری تعلق نمی‌گیرد، این پرسش پیش آمد که آیا متکی بر عدم طی روند مرسوم و عدم تأیید شورای ارزشیابی، نشان درجه یک هنری سیدمجتبی حسینی از او پس گرفته یا روی این مسأله چشم بسته خواهد شد؟
به گزارش «تابناک»؛ نشان درجه یک هنری به عنوان عالی ترین نشان ملی در حوزه فرهنگ و هنر ایران زمین، ارزشی ویژه دارد؛ اما در یک دهه اخیر نحوه توزیع این نشان میان برخی چهره‌ها، چالش برانگیز شده است. در این میان، بعضاً به برخی از اشخاص این نشان اهدا شده که برای عموم مردم چندان شناخته شده نبودند؛ حال آن که انتظار این است چنین نشان ارزشمندی به صورت محدود به چهره‌های ملی در عرصه‌های مختلف فرهنگی اهدا شود و بدین ترتیب اعتبار و ارزش آن نیز حفظ شود.
از جمله چهره‌هایی که اهدای نشان درجه هنری ایران به او چالش برانگیز شده، سید مجتبی حسینی معاون هنری کنونی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر پیشین شورای ارزشیابی هنرمندان است که از قضا این شورا مسئولیت تصویب نهایی اهدای نشان درجه یک هنری را دارد. اخیراً نامه‌ای که امضاهای آن مشخص نبود، تحت عنوان اساتید خوشنویسی در نقد اهدای این نشان در فضای مجازی منتشر شده بود اما با توجه به آنکه نام امضاکنندگان مشخص نبود، بررسی صحت نام به دشواری می‌گرایید.
پس از آن بود که برخی به سراغ معاونت هنری رفتند و پرسیدند، آیا تشریفات لازم برای اهدای عالی ترین نشان هنری ایران طی شده و یا خارج از روال مرسوم، این نشان به این جوان که به سرعت در حوزه مدیریتی پیشرفت کرده، اهدا شده است؟ روابط عمومی معاونت هنری در واکنش به این پرسش‌ها مدعی شد که این روند طی شده و مصوبه شورای ارزشیابی هنرمندان برای اهدای چنین نشانی وجود دارد.
در بخشی از این توضیحات تأکید شده بود: «...پیش از انتصاب سید مجتبی حسینی به سمت مشاور وزیر و دبیر شورای ارزشیابی هنرمندان، امور اداری آستان قدس رضوی چنان که درخواست ارزشیابی همکاران هنرمند خود را به این شورا ارائه می‌کند، درخواست ارزشیابی هنری سیدمجتبی حسینی را نیز ـ که در آن زمان رئیس کتابخانه و موزه ملک (از موقوفات آستان قدس رضوی) بود ـ برای بررسی به این شورا می‌فرستد. زمان زیادی سپری می‌شود و در سال 1392 حسینی به عنوان دبیر شورای ارزشیابی هنرمندان منصوب می‌شود، اما برای اینکه شبهه‌ای ایجاد نشود، پرونده خود را از دبیرخانه کمیته‌های تخصصی پس می‌گیرد تا در دوره‌ای دیگر که خودش در این سمت نیست، دوباره پرونده‌اش را برای بررسی ارائه کند.
در پرونده حسینی برای بررسی سوابق و مدارک لازم از جمله تأیید دو استاد در حوزه تخصصی (که یکی از شروط و ضوابط است) از جمله غلامحسین امیرخانی موجود است. پس از مدتی با اصرار وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی (علی جنتی) که طبق قانون، رئیس شورای ارزشیابی هنرمندان است و اختیار دارد که پرونده‌ای از هنرمندان را برای بررسی به شورای ارزشیابی هنرمندان کشور ارسال کند و پرونده به کمیته های تخصصی ارائه نشود، پرونده حسینی در شورا مطرح می‌شود و اعضای شورا با اعطای درجه هنری موافقت می‌کنند... .»
با گذشت زمان اندکی از پاسخ معاونت هنری، اکنون یکی از اعضای شورای ارزشیابی هنرمندان تأکید کرده نه تنها این درجه تصویب شده، بلکه به اعتقاد او و برخی دیگر از اعضای این شورا، معاون هنری صلاحیت «استادی» را ندارد و در بهترین حالت سطح او «ممتاز» است که با این اوصاف نباید به معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان درجه یک هنری داده می‌شد.
«با توجه به اخبار منتشره در جراید رسمی کشور مبنی بر اعطای مدرک درجه یک هنری به آقای سید محمد مجتبی حسینی معاونت هنری وزارت متبوع شایان ذکر است که به روال قانونی و معمول این مدرک می‌بایست پس از طی تشریفات قانونی مربوطه و به تقاضای هنرمند توسط کمیته تخصصی مربوطه در رشته خوشنویسی به شورای ارزشیابی هنرمندان ارجاع گردد که متأسفانه در پرونده مشارالیه بدین صورت عمل نشده است و مدرک صادره برای نامبرده فاقد ارزش و اعتبار هنری است که در این راستا مراتب جهت صدور دستور مقتضی و اتخاذ تصمیم شایسته به حضور ایفاد می‌گردد.
ضمناً اینجانب به عنوان استاد ارشد و عضو شورای ارزشیابی هنری تعیین شایستگی «استادی» خط نامبرده را در حد مرحله «ممتازی» تشخیص داده و آن را فاقد عیار و اعتبار جهت دریافت «استادی» و درجه یک هنری در خط شکسته نستعلیق می‌دانم و نیز طی مذاکره‌ای که با همکار گرامی جناب آقای یدالله کابلی خوانساری (استاد ارشد و عضو شورای ارزشیابی هنری تعیین شایستگی «استادی» در خط شکسته) در مورد تعیین سطح خط شکسته «سید مجتبی حسینی» به عمل آمد، ایشان نیز در این خصوص با من کاملاً موافق و هم‌عقیده بوده و مراتب مذکور مورد تائیدشان است. لازم به ذکر می‌باشد که اصولاً هیچ‌یک از استادان (بی‌حُب و بغض) عضو شورای تعیین شایستگی استادی هم، خط نامبرده را شایسته دریافت مدرک «استادی» و «درجه یک هنری» نمی‌دانند.
ضمناً خاطرنشان می‌گردد که اینجانب به عنوان استاد راهنمای نامبرده و آقای ملک‌زاده از بدو ورود ایشان از شیراز به تهران در خدمت نامبردگان بوده و از ارائه کلیه آثار ارزشمند و اصیلی که در راستای اعتلای سطح آموزش نامبردگان باشد؛ مضایقه و درنگ نکردم (البته بدون چشم‌داشت) اما با اظهار تأسف فراوان در سال‌های اخیر مطلع گردیدم، بدلایلی.
در پایان یادآور می‌شود که آقای غلامحسین امیرخانی شخصاً طی معرفی‌نامه‌ای عنوان آقای مرادخانی معاونت وقت وزارت (بدون رعایت موازین قانونی و آئین‌نامه اجرائی انجمن) با غلوّ کردن در مورد «حسینی» از ایشان که (خطشان در حد ممتازی است) به استادی یاد کرده ... و این جوان را کارشناس، محقق و موزه‌دار در حد جهانی معرفی می‌کنند؟! بدیهی است برداشت تائید درجه یک هنری «سوء استفاده» از معرفی نامه استاد امیرخانی بوده است.»
نکته قابل توجه اینکه معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خرداد 1394 اذعان کرده بود: «شورای ارزشیابی هنرمندان کشور که با تأیید و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل شده است، عالی‌ترین نهاد ارزیابی آثار هنرمندان کشور است و اساسا فلسفه وجودی این نهاد به این دلیل بوده که دستگاه‌های دولتی بتوانند میزان توانایی هنرمندان کشور را با ساختار خود همساز کنند.»
با این اوصاف آیا نشان درجه یک هنری از معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد پس گرفته می‌شود یا با وجود آنکه عالی‌ترین نهاد ارزیابی آثار هنرمندان کشور، مجوز لازم را صادر نکرده، بر روی این اتفاق چشم بسته می‌شود و قانون مداری درباره این مقام دولتی نادیده انگاشته خواهد شد؟
پس از آنکه یکی از اعضای شورای ارزشیابی هنری، تعیین شایستگی استادی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد را به چالش کشید و تأکید کرد این موضوع به تأیید شورای ارزشیابی نرسیده و در صورت ارزیابی، چنین عنوانی به معاون هنری تعلق نمی‌گیرد، این پرسش پیش آمد که آیا متکی بر عدم طی روند مرسوم و عدم تأیید شورای ارزشیابی، نشان درجه یک هنری سیدمجتبی حسینی از او پس گرفته یا روی این مسأله چشم بسته خواهد شد؟
