هند حرکت قطار‌ها به سوی پاکستان را متوقف کرد

هند روز جمعه حرکت قطار "تار لینک اکسپرس" که شهر جودپور در ایالت راجستان را به بندر کراچی در پاکستان متصل می‌کرد، متوقف کرد.

به گزارش «تابناک» به نقل از ایرنا نشریه "تایمز او ایندیا" نوشت: "ابهی شرما" رییس ارتباطات عمومی سازمان راه آهن هند گفت: حرکت روز جمعه قطار "تار لینک اکسپرس" به مقصد شهر کراچی در پاکستان انجام نخواهد شد.

وی افزود: حرکت این قطار تا اطلاع ثانوی متوقف شده است.

قطار "تار لینک اکسپرس" هر هفته در روز جمعه از جودپور به سوی کراچی حرکت می‌کرد.

هفته گذشته بود که دولت پاکستان در ادامه تصمیم اخیرش برای کاهش روابط دیپلماتیک با هند و تعلیق تجارت میان دو کشور، تردد قطار دوستی مشترک موسوم به «سمجهوتا اکسپرس» را متوقف کرد.

"شیخ رشید احمد" وزیر راه آهن پاکستان امروز طی نشست ویژه مطبوعاتی در شهر اسلام آباد اعلام کرد: دولت پاکستان در اعتراض به وضعیت بحرانی کشمیر و تصمیم دولت هند، حرکت قطار مسافربری میان دو کشور را برای همیشه متوقف کرد.

حرکت قطار دوستی میان پاکستان و هند پس از نبرد هوایی دو کشور در اسفندماه گذشته به مدت یک هفته به حالت تعلیق درآمده بود و پس از آن حرکت این قطار از سرگرفته شد.

طار «سمجهوتا اکسپرس» معروف به قطار دوستی پیش از این هر هفته در روز‌های یکشنبه و چهارشنبه مسافرین را از مقصد دهلی هند به لاهور پاکستان جابه‌جا می‌کرد.

تنش‌ها میان هند و پاکستان پس از تصمیم دهلی نو برای لغو امتیازات خاص ایالت جامو و کشمیر افزایش یافت.

لغو امتیازات خاص جامو و کشمیر یکی از شعار‌های انتخاباتی دولت مودی بوده است. آمیت شاه وزیر کشور هند پیش از این اعلام کرده بود که دولت هند به سرعت برای لغو قانون ۳۵‌ای و اصل ۳۷۰ اقدام خواهد کرد.

اصل ۳۷۰ قانون اساسی هند به ساکنان کشمیر اجازه می‌داد قانون اساسی، پرچم و قوانین خود را داشته باشند، اما سیاست خارجی، دفاع و ارتباطات همچنان در کنترل دولت مرکزی هند بود.

به دلیل همین اصل قانون اساسی، ایالت جامو و کشمیر اجازه داشت قوانین ویژه خود را تصویب کند و از جمله برای اعطای اجازه سکونت، حق مالکیت و دیگر حقوق بنیادی تصمیم بگیرد.

آن‌ها همچنین می‌توانستند جلوی تغییر بافت جمعیتی ایالت خود را بگیرند و به هندی‌های خارج از ایالت اجازه ندهند که در آنجا زمین و ملک بخرند یا برای سکونت به این ایالت مهاجرت کنند.

این بند در سال ۱۹۵۴ به دستور رییس جمهوری وقت هند در قانون اساسی این کشور قرار گرفت.

بند ۳۵‌ای قانون اساسی هند به پارلمان ایالت جامو و کشمیر این اجازه را می‌دهد تا "ساکنین دائمی کشمیر" را تعریف و آن‌ها را مشخص کند.