هنگامی که فروش غیرقانونی الکل در آمریکا در دوره انحصاری شدن این خرید و فروش مطرح می‌شود، همه یاد آل کاپون جنایتکار و قاچاقچی بزرگ مشروبات الکی در آمریکا می‌افتند؛ اما همه قاچاقچیان الکل در آمریکا شبیه آل‌کاپون نبودند و برخی از آن‌ها توانستند تا پس از دوران رفع این ممنوعیت با رشوه خواری پلیس و مقامات قضایی و تسویه حساب‌های مافیایی دست و پنجه نرم کنند. سرنوشت یکی از آن‌ها بر پرده جشنواره کن ۲۰۱۲ افتاد که خلاصه‌اش را خواهید دید.
به گزارش «تابناک»، «یاغی / Lawless» یکی از فیلمهای شاخص اکران شده در جشنواره کن سال ۲۰۱۲ بود که توانست هم رضایت منتقدین را به همراه داشته باشد و هم بینندگانش به احترام فیلم یک دقیقه ایستاده به تشویق این اثر جنایی بپردازند؛ فیلمی که برگرفته از واقعیت بود و بنا بر رمانی به قلم مت باندورانت به نام «مرطوب‌ترین جای دنیا» ساخته شده است.
مت باندورانت که نوه جک باندورانت، یکی از برادران مشهور باندورانت است و به همین دلیل تاریخ نویسان، داستان قاچاق مشروبات الکلی توسط اجدادش را بیش از یک رمان جدی گرفته و به عنوان یکی از روایت‌های قابل اتکا پذیرفته‌اند، در عین حال این نقد وارد شده که نویسنده اثر به واسطه دلبستگی فامیلی که داشته، از سطح خشونت اجدادش کاسته و جنایات ایشان مطابق آنچه در «یاغی» به تصویر کشیده شده، از سوی نویسنده اثر اصلی تخفیف داده شده است.
داستان «یاغی» در دههٔ ۳۰ میلادی روی می‌دهد. در این سال‌ها برادران باندورانت به نام‌های جک (شیا لبوف)، فارست (تام هاردی) و هاوارد (جیسون کلارک) در صنعت قاچاق مشروبات الکلی به ثروت زیادی دست پیدا کرده و توانسته‌اند از هر حیث بر رقیبان خودشان چیره شوند؛ اما این زندگی جذاب برادران باندورات با ورود یک افسر پلیس خشن به نام چارلی ریکس (گای پیرس) دچار بحران می‌شود.
چارلی فاصله بسیاری را از شیکاگو به منطقه فرانکلین در ویرجینیا آمده تا با قاچاقچیان مشروبات الکلی مبارزه کند، ولی او و دادستان اعزامی در اصل آمده‌اند تا از قاچاقچیان درصد بگیرند و در این میان، قاچاقچیانی که این درصد قاچاق را ندهند، مشمول رفتار وحشیانه‌ای می‌شوند. همه قاچاقچیان به جز برادران باندورانت تصمیم می‌گیرند با او همکاری کنند؛ اما همکاری نکردن برادران باندورانت با چارلی، سبب بروز یک جنگ محلی تمام عیار می‌شود و... .
جان هیلکاتِ استرالیایی که فیلم پیشینش «جاده»، به رغم برخورداری از سناریویی جذاب، اثری متوسط بود، این بار در «یاغی»، اثری جدی و تأثیرگذار را عرضه کرده که مخاطب را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. خط اصلی داستان به گونه‌ای پی‌ریزی شده که داستان‌های فرعی به هیچ عنوان اضافه نمی‌آید و این اثر ۱۱۶ دقیقه‌ای، با ریتم قابل قبولی پیش می‌رود؛ هرچند این اثر نیز در برخی دقایق به ویژه در صحنه ملودرام بیش از اندازه کند می‌شود و حذف تا شش دقیقه، شاید سرعت بهتری به ریتم این اثر می‌داد.
البته انکار کردنی نیست که این فیلم جنایی ۲۶ میلیون دلاری از خشونت بالایی برخوردار است و همین فیلم را به درجه R در رده‌بندی سنی پرتاب کرد تا نتواند همه نوع مخاطبی داشته باشد، ولی این خشونت مشمئزکننده نیست و هیلکات تلاش کرده این خشونت را جایی مهار کند و اثرش، شبیه فیلمهای کوئنتین تارانتینو نشود و در این زمینه نیز موفق بوده و جلوی افراط در خونریزی در صحنه‌های فیلمش را گرفته است.
کارگردان فیلم اما یک کار بزرگ دیگر کرده و آن هم بازیهای تأثیرگذاری است که از تیم بازیگری که برای این فیلم گرد آورده، گرفته است. «شیا لبوف/ Shia LaBeouf»، بازیگر نقش اول فیلم، از پس آنچه به او سپرده شده به خوبی برآمده و «تام هاردی/ Tom Hardy» و «گری اولدمن/ Gary Oldman» که دیگر نقش مهم این فیلم را بر عهده داشتند نیز به خوبی مخاطب را تحت تأثیر قرار می‌دهند تا در نهایت اتفاقی شبیه ماجرای کن رخ دهد.
به اینها، فیلمبرداری عالی، طراحی صحنه و لباس بسیار دقیق و حساب شده و البته موسیقی پرکاربرد را نیز می‌‌توان افزود که از یاغی، یک اثر کامل از تمامی جنبه‌ها ساخته تا مخاطبان نیز روی خوش به این فیلم نشان دهند و عموم تماشاچیان با این اثر همراه شوند.
اینک شما را به دیدن خلاصه 57 دقیقه‌ای از این فیلم دعوت می‌کنیم.
بطورکلی خشونت خونریزی و جنایت با روحیه آدم سازگار نیست مگر اینکه انسان خودش رو به این چیزا عادت داده باشه، اول خودتان و سپس سعی کنید بچه های کوچک حتی المقدور فیلمهای خشونت بار تماشا نکنند. یا علی(ع)مولا _حق نگهدارتان. 