حضور تیم ملی ووشو ایران در مسابقات قهرمانی آسیا که مربوط به شهریورماه بوده، پس از حدود دو ماه جنجال‌ساز شده و حالا فدراسیون را هم مجبور به واکنش کرده است. جنجالی که در کنار نقد به فدراسیون، باید به نقش وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در زیرساخت ورزش هم نگاهی جدی داشت.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، کاروان ملی‌پوشان ووشوی ایران شهریورماه در مسابقات ووشوی قهرمانی آسیا که به میزبانی ماکائو چین برگزار شد، با کسب ۷ طلا، ۳ نقره و ۵ برنز به عنوان نایب قهرمانی مسابقات دست یافت. با این حال حدود دو ماه پس از پایان این رقابت و موفقیت برای ووشوی ایران که البته جزو قدرت‌های جهانی این رشته نیز محسوب می‌شود، حاشیه‌هایی ایجاد شده است که واکنش این فدراسیون را نیز به همراه داشت.
در پایان مسابقات، از سوی برگزار کننده مسابقات جشنی برپا می‌شود که تمام تیم‌های حاضر در این جشن حضور پیدا کرده و تیم ایران نیز همچون سایر تیم‌ها با تمامی نفراتش در این جشن حاضر بوده است. با این حال برخی حواشی ایجاد شده در پایان این رقابت‌ها رخ داده که البته به جشن مورد اشاره ارتباطی ندارد، چراکه پس از پایان جشن رسمی مسابقات، تمامی اعضای تیم ایران به محل استقرار خود بازمی‌گردند. در این بین چند نفر از ورزشکاران ووشوی ایران پس از بازگشت تیم از جشن رسمی، بدون اطلاع به سرپرست تیم و مسئول حراست که در کنار کاروان ووشو بوده از هتل خارج شده و برای خوش گذارنی به محل عمومی می‌روند.
در این بین تعدادی از ورزشکاران که اردوی تیم را ترک کرده بودند، با نوشیدنی‌های غیرمجاز! خود را سرگرم کرده و در این بین تصاویری هم از یکدیگر ضبط می‌کنند. اخیراً این تصاویر دست به دست منتشر شده و حاشیه‌هایی نیز برای این نفرات و همچنین فدراسیون ووشو ایجاد کرده است. حاشیه‌هایی که انگشت اتهام را ابتدا به سمت ورزشکاران و سپس سرپرست تیم و حراست وزارت ورزش و جوانان نشانه گرفته است.
نکته جالب اینجاست که پیش از هرگونه انتشار رسمی این خبر از سوی رسانه‌ها یا انتشار تصاویر مرتبط در فضای مجازی، فدراسیون ووشو اقدام به انتشار اطلاعیه‌ای در این زمینه کرد تا خودش در برخورد با ورزشکاران جنجالی پیش قدم باشد. در اطلاعیه فدراسیون ووشو درباره تصاویر منتشر شده و دیده شدن ورزشکاران با نوشیدنی‌های غیرمجاز آمده است: «حفظ و ارتقاء ارزش‌های اخلاقی در کنار ورزش قهرمانی، همواره یکی از اولویت‌های اساسی این فدراسیون بوده است. فدراسیون ووشو همواره تلاش کرده است که اصول اخلاقی و دینی را در تمامی جنبه‌های فعالیت‌های خود و ورزشکاران نهادینه کند. متأسفانه، برخی از ملی‌پوشان اعزامی به مسابقات قهرمانی آسیا که در شهریورماه در کشور ماکائو برگزار گردید بدون در نظر گرفتن شئونات و ارزش‌های یک ملی پوش رفتار‌هایی خارج از عرف و قواعد اخلاقی از خود نشان دادند. در پی این هنجارشکنی و با ابراز تأسف از وقوع این مسائل، فدراسیون ووشو به محض اطلاع از این ماجرا، خاطیان را به کمیته انضباطی و اخلاق فراخوانده است تا در خصوص این موارد، تصمیم‌گیری‌های لازم صورت گیرد.»
البته این برای اولین بار نیست که چنین اقداماتی از سوی برخی ورزشکاران در اردوهای رسمی تیم‌های ورزشی اعزامی رقم می‌خورد. ورزشکارانی در رشته‌های ورزشی دیگر نیز بارها با چنین حواشی و اقداماتی مواجه شده‌اند و حتی چند سال پیش در یک نمونه برخی بازیکنان تیم ملی بسکتبال با خود نوشیدنی الکلی وارد کرده بودند که در فرودگاه تهران گیر افتادند و خبر این اتفاق نیز جنجالی شد. با این حال نکته حائز اهمیت اینکه در سال‌های اخیر اعزام تیم‌های ورزشی ایران بسیار جنجالی شده است. از حواشی اخلاقی گرفته تا پناهنده شدن تعدادی از ورزشکاران که در اینجا نقش حراست‌های اعزامی به سفرها بسیار پررنگ است.
اگر کنترل ورزشکاران در سفرهای خارجی لزوم دارد که وزارت ورزش و جوانان نیروهای حراستی خود را در سفرهای مختلف با تیم‌های ورزشی اعزام می‌کند، چرا چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد؟ فارغ از حواشی و نکات اخلاقی که از سوی ورزشکاران قابل پذیرش نیست، پناهنده شدن ورزشکاران یکی از دردآورترین معضلات ورزش ایران محسوب می‌شود که به مثابه خروج سرمایه‌های کشور است. پس اینجا نقش حراست همراه کاروان‌های ورزشی چیست و چگونه پروتکل‌ها رعایت نمی‌شود تا اینگونه حواشی رقم بخورد؟
از سوی دیگر نقدی هم به ورزشکاران وارد است که با هر نوع اعتقاد و سبک زندگی که برای خود انتخاب کرده‌اند، چرا در اعزام‌های ورزشی رفتار حرفه‌ای را رعایت نمی‌کنند؟ آیا خروج از محل استقرار برای ایجاد حاشیه و جنجال‌آفرینی از سوی یک ورزشکار که به سطح ملی و بین‌المللی رسیده، حرفه‌ای است؟ چنین مسائلی در هر نقطه از دنیا با نقد ورزشکاران همراه می‌شود، همانطور که چندی پیش حضور کیلیان امباپه، ستاره فرانسوی رئال مادرید در یک کلوپ شبانه در رسانه‌ها جنجال‌ساز شد و موارد مشابه دیگری از این دست نیز وجود دارد.
مسلماً بخشی از این رفتارها نیز از عدم آگاهی و آموزش کافی به ورزشکاران است که عمده تمرکز فدراسیون‌ها معطوف به پرورش فنی آنها می‌شود که البته بسیاری از فدراسیون‌ها حتی برای چنین اقدامی هم دچار چالش هستند. از جمله کمبود امکانات، نداشتن امکانات اردویی و... که باعث می‌شود ورزشکاران در بسیاری از اوقات دور از آموزش و کنترل فدراسیون‌ها باشند و در جایی که حتی زمان برای پرورش فنی ورزشکاران کم است، جایی برای پرورش فرهنگی و اخلاقی آنها باقی نمی‌ماند. به طور مثال در یکی از موارد، کمیته ملی المپیک اقدام به تعطیلی خوابگاه شماره ۲ آزادی کرد که محل استقرار ورزشکاران بسیاری از فدراسیون‌ها بود. طبیعی است که نداشتن محل اسکان مناسب و دائمی برای ورزشکاران، دور بودن آنها از اردوها، مربیان و فدراسیون‌ها می‌تواند آنها را از مسیر خارج کند و در نهایت چنین معضلاتی نیز پدید بیاید.
سلام احتمالا نقش حراست رفتن ماموریت، حق ماموریت دلاری ،بازارگردی،درجامعه ما اگر نظارت وضعیت درستی داشت که وضع این نبود،مدتها است به این وضعیت عادت کرده ایم،تا زمانیکه حراست های ما بجای پیشگیری،به فکر ماموریت های خارج از کشور، پ اضافه کار بیشتر و... هستند که می خواهند برآن نظارت کنند،وضع همین است 