تازه‌ترین فیلم مسعود کیمیایی، در حالی برای اکران عمومی در سینما‌ها آماده می‌شود و احتمالاً در اکران دوم سال ۹۳ روی پرده سینما‌ها خواهد رفت که تبلیغات منتشره از این فیلم، هیچ شباهتی به محتوای این اثر ندارد و ظاهراً همکاران کیمیایی می‌خواهند بیننده را در اکران عمومی غافلگیر و شگفت‌زده سازند!
به گزارش «تابناک»، آنونس فیلم «متروپل» با نزدیک شدن به فصل اکران این فیلم رونمایی شد و محتوایی جالب را پیش روی مخاطبان قرار داد که هیچ سنخیتی با فیلم کیمیایی ندارد. در آنونس «متروپل»، شاهد نمایش آثار شاخص سینمای کلاسیک جهان از جمله «جانی گیتار» و «در بارانداز» هستیم که هیچ ارتباطی با فیلم ندارد و در زمان دیدن فیلم، این صحنه‌ها را نیز نمی‌بینیم. تنها شکل ارتباط دادن این تصاویر با فیلم می‌تواند از این زاویه باشد که «سینما متروپل» لاله زار، لوکیشن اصلی فیلم، شاید روزی محل نمایش برخی از این آثار کلاسیک بوده است.
با این حال، کیفیت تدوین آنونس «متروپل» ـ که در واقع حکم قلابی برای صید تماشاچی را دارد ـ این ذهنیت را متبادر می‌سازد که در این فیلم شاهد درهم‌آمیزی سینمای کلاسیک جهان با راش‌های کیمیایی خواهیم بود؛ اما این تصور نادرست است و با توجه به محتوای غیرقابل دفاع «متروپل»، تنها تلاش شده از سینمای کلاسیک جهان وام گرفته شود و مخاطب را برای خرید بلیت این فیلم تحریک کرد؛ امری که در ساحت اخلاق قابل تعریف نیست و البته اگر نگوییم بی‌سابقه، قطعاً در سینمای جهان اتفاقی کم سابقه است که از سکانس‌های طلایی فیلم‌های تاریخی برای تبلیغ فیلمی دیگر استفاده شده و به نوعی به عنوان بخشی از یک فیلم جا زده شود.
این فیلم داستان زنی به نام خاتون (مهناز افشار) را روایت می‌کند که همسر موقت مردی بوده و حال پس از مرگ مرد، همسر نخستش در پی انتقام گرفتن از خاتون است؛ اما به یکباره زن ماجرا از انتقام منصرف می‌شود و اجیرشدگان نیز بلافاصله پس از چند کتک‌کاری صحنه را ترک میکنند و در پناه چند موتورفروشِ ساکن سینما متروپل (پولاد کیمیایی و محمدرضا فروتن)، سرانجام خوشی رقم می‌خورد!
رونمایی از فیلم «متروپل» در جشنواره سی و دوم فیلم فجر با موج وسیعی از نقدهای جدی نسبت به آخرین ساخته مسعود کیمیایی همراه شد و کیمیایی نیز ترجیح داد، همچون مهرجویی حتی در نشست پرسش و پاسخ نیز حاضر نشود، چه رسد به آنکه مقابل منتقدان بنشیند و از فیلمش دفاع کند. او بعدها البته گفت‌و‌گوهایی با رسانه‌هایی که او را به چالش نمی‌کشند، داشت و منتقدین «متروپل» را به نوعی کم سواد و کم تجربه خواند.
او درباره معترضان به کیفیت فیلمش مباحث جالبی مطرح کرده بود و از آن جمله باید اشاره کرد: «
همه
آنان روی هم آیا بیشتر از من فیلم دیده اند و کتاب خوانده‌اند و پیاده راه
رفته‌اند؟ بیشتر از من بی‌پولی و پولداری کشیده‌اند؟ بیشتر از من کار
سیاسی کرده و بازجویی شده‌اند؟ بیشتر از من دلهره داشته‌اند و عاشق
شده‌اند؟ بیشتر از من مطلب نوشته‌اند؟... عده‌ای از شهرستان‌ها به تهران
آمده‌اند و در بحث‌های کافی شاپی با سینما آشنا شده‌اند. حالا اینها درباره
هنرمند حرف می‌زنند. این در حالی است که خودشان کوچک‌ترین لمسی از هنر
نداشته اند...»
هنوز این گفته‌های غیرمنصفانه درباره هویت منتقدان «متروپل» به حافظه بلندمدت ناظران سپرده نشده که وقت اکران این اثر نود دقیقه‌ای فرا رسید. مهناز افشار، محمدرضا فروتن، پولاد کیمیایی، تینا پاکروان، شقایق فراهانی، ساعد سهیلی، سحر دولتشاهی، یوسف مرادیان و میلاد کی‌مرام مقابل دوربین علیرضا زرین دست رفته‌اند تا بیست‌ونهم فیلم کیمیایی، از کستینگ جذابی برای مخاطب عام برخوردار باشد؛ اما دریغ از یک داستان جدی و پرداخت حداقلی که این بازیگران در بسترش ظهور یابند!
این کارگردان هفتادوسه ساله، در آخرین اثرش به نوعی کار کرده که کم‌حوصله‌تر از گذشته به نظر می‌آید و انرژی کمتری برای تولید این فیلم گذاشته است. «متروپل» که با سر و صدای زیاد خود را به پس از تولید رساند و تصور می‌شد اثری جدی‌تر نسبت به چند اثر اخیرش باشد، حتی نتوانست در حد و اندازه «جرم» ظاهر شود و در اکران این فیلم در سینماهای مردمی، شاهد اعتراض‌هایی نیز نسبت به کیفیت این اثر بودیم و به زعم کار‌شناسان حوزه اکران، این فیلم جزو آثاری بود که سرنوشتش در جشنواره مشخص شد و دیگر در گیشه شانس چندانی برای فروش نخواهد داشت.
از هرچی فیلم ایرانیه ... 
«هر چی» جالب نیست
