رونمایی از نامزدهای پست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت یازدهم در شرایطی با متوسط سرعت «یک گزینه در روز» ادامه دارد که بر اساس بررسی‌های «تابناک» از منابع آگاه، این گزینه‌ها عمدتاً محصول بازارگرمی رسانه‌های نزدیک به چهره‌هایی هستند که می خواهند نگارش حکم سرپرست این وزارتخانه از خارج از ساختمان پاستور کلید بخورد.
به گزارش «تابناک»؛ از زمانی که بحث استعفای علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که احتمالاً به میل و اراده شخصی رخ نداده، با جدیت مطرح شد، لحظه به لحظه گزینه‌های تازه‌ای مطرح شد که به تعبیری، مصداق واقعی «گروتسک» بودند و برخی ناظران را قانع کردند که ابقای جنتی در این مسئولیت به مراتب منطقی‌تر است؛ از وزرای پیشین فرهنگ و ارشاد گرفته تا معاونینشان و چند تن از سیاسیون در این لیست جای گرفته‌اند.
گزینه‌ها یک به یک توسط رسانه‌های نزدیک به این چهره‌ها مطرح می‌شوند و سرعت معرفی نامزدهای این پست پرحاشیه به گونه‌ای است که اگر این اوضاع ادامه داشته باشد، گمانه‌زنی درباره کاندیداهای جدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کامل لوث خواهد شد. پیگیری‌های «تابناک» از منابع آگاه حکایت از آن دارد که هرچند تغییرات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اتفاقی ناگزیر است، گمانه‌زنی‌ها بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد.
على جنتى نیز که منتظر پاسخ رئیس جمهور به استعفایش است، امروز در حاشیه برگزاری انتخابات الکترونیکی نمایندگان مدیرمسئول در هیات نظارت و در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوالی در مورد انتشار خبر استعفایش در رسانه‌ها گفته: «قرار نیست درباره این مسئله اظهارنظر و صحبتی بکنم و در چند روز آینده همه چیز کاملاً مشخص می‌شود.»؛ واکنشی که نشان می‌دهد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی امیدش را به ماندن در ساختمان بهارستان از دست نداده است.
برخی منابع موثق به «تابناک» گفتند که تنها رئیس جمهور از جانشین علی جنتی خبر دارد و هرچند در این زمینه از برخی اشخاص مشورت‌هایی گرفته شده، هیچ نام مشخصی به عنوان گزینه جدی مطرح نیست و اغلب نام‌های مطرح در روزهای اخیر به عنوان گزینه‌های تصدی سرپرستی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محصول طرح احتمالات جذاب برای رسانه‌ها هستند.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوره پیش روی که با سرپرست اداره خواهد شد، شرایطی به مراتب دشوارتر خواهد داشت، چون احتمالاً هرچه به فضای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و 29 اردیبهشت 1396 نزدیک‌تر شویم، نقدهای شدیدتری نسبت به بخش‌های مختلف حوزه فرهنگ و عملکرد دولت یازدهم در این حوزه مطرح خواهد شد و با اینکه سرپرست این وزارتخانه مسئول برخی تصمیمات اشتباه سه سال اخیر نیست، نمی‌تواند از عملکرد دولت در این حوزه دفاع نکند.
آنچه فضا را پیچیده‌تر می‌کند این است که فرهنگ جزو عرصه‌هایی قلمداد می‌شود که با نزدیک شدن به پایان عمر این دولت، علاوه بر منتقدان دولت مستقر، حامیان این دولت نیز از آن انتقاد خواهند کرد و در واقع برآیند عملکرد این وزارتخانه به گونه‌ای بوده که نتوانسته نظر حامیان دولت را نیز تأمین کند. به همین دلیل دفاع از عملکرد فرهنگی دولت به مراتب دشوارتر از عملکرد دولت در حوزه‌های سیاسی، سیاست خارجی و اقتصادی است که حامیان پروپاقرص فراوانی دارد.
مسأله دیگر آنکه، در دوره‌های پیشین مسئولان فرهنگی دولت به صورت سنتی برای تجمیع حامیان دولت مستقر جهت انتخاب مجدد نقشی غیررسمی داشته‌اند؛ اما با توجه به آنچه در سه سال گذشته رخ داده و نمود عینی‌اش در کاهش شمار هنرمندان شاخص در دیدارهای سالیانه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با هنرمندان متبلور گشته، پای کار آوردن بسیاری از چهره‌ها با دشواری‌هایی همراه است. به همین دلیل انتخاب سرپرستی که بتواند تا انتهای اردیبهشت ماه، در ساختمان بهارستان کارهای نکرده را به سرانجام برساند، چندان ساده نیست.
