بزرگ‌ترین قربانی جدایی هر زن و شوهری، فرزندانشان هستند و اگر این فرزندان، در حال سپری کردن سنین کودکی باشند، ماجرا عمق بیشتری می‌یابد. با همین مضمون طیف وسیعی از آثار سینمایی در دهه های اخیر در سینمای جهان ساخته شده که معدودی از آنها توانسته نظر مخاطب را جلب نماید و در حافظه‌ها باقی بماند. یکی از آثار جدی با چنین مضمونی، در سال 2013 بر پرده نمایش افتاد و نظر منتقدان را معطوف به خود نمود.
به گزارش «تابناک»، کودکانی که در معرض طلاق والدین‌شان و محیط ملتهبی که پایان اکثر زندگی‌های مشترک است را تجربه می‌کنند، شیوه متفاوتی برای کنار آمدن با این اوضاع دارند. در شهر نیویورک یک دختر در میان جدایی تلخ پدر و مادرش و جنگ بر تحت سرپرستی قرار گرفتنش، گیر افتاده و تلاش می‌کند تا به گونه‌ای دیگر با این وضعیت مواجه شود. میسی رویاهای خود را دارد و به عنوان قربانی این جدایی، رفتاری متفاوت را ارائه می‌کند.
«میسی چی می دونست؟ / What Maisie Knew» با چنین مضمونی در سوم می 2013 روی پرده سینماهای آمریکا رفت. فیلم بر اساس رمانی به همین نام اثر هنری جیمز ساخته شده و نانسی دوین و کارول کارترایت از دل این رمان توانسته اند داستانی سر راست که خستگی را برای مخاطب به همراه نمی‌آورد استخراج کنند و در قالب سناریو در اختیار کارگردان‌های این اثر قرار دهند.
اسکات مک گی و دیوید سیگل نیز در مقام کارگردان، سناریو را به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده‌اند و ریتم فیلم را یک دست و قابل پذیرش برای همه طیف مخاطبی نگه داشته اند. برای فیلمبرداری به خوبی فکر شده و بخشی از داستان که شاید توسط برخی از کارگردان حتی به عنوان پیرنگ مورد توجه قرار می‌گرفت و یا حداقل بخشی از زمان فیلم را می‌توانست تلف کند و در نهایت رواتی تکراری را رقم بزند، در قالب یک سکانس اما با دکوپاژی حساب شده که بیش از یک سکانس کارکرد داشت، ارائه شده است.
صدا به درستی بخشی از روایت شده و حنگ خانگی زن و شوهر در قالب زیرصداها حضورپرنگی و غیرآزاردهنده ای دارد و در مقابل موسیقی به خوبی بر روی ریتم فیلم نشسته و علی رغم مضمون نه چندان دلچسب فیلم، موسیقی فیلم روایتگر یک تراژدی نیست و عمدتاً متمرکز بر زندگی سرخوشانه میسی است؛ زندگی که در نهایت با یک سکانس تراژدیک به پایان نمی‌رسد و فیلمسازی به هیچ عنوان تلاش نکرده با سواستفاده از موسیقی و دیگر ابزارها در موقعیت‌های دردآوری که در دسترسش بودند، اشک را از گونه تماشاچی سرازیز سازد.
بازی‌های متوسط فیلم نتوانسته به تکمیل این اثر کمک کند و شاید اگر در کستینگ بیش از بیش توجه می‌شد، شاهد اثری کم نقص تر بودیم اما همین فیلم با همین محتوا و همین بازیها نیز یکی از متفاوت‌ترین آثار درباره بچه‌های طلاق است که سرنوشت قربانی انهدام یک خانواده را به شکلی متفاوت به تصویر می‌کشد که حتی ثمره‌اش شکل گیری یک عشق تازه و ایجاد خانواده‌ای دیگر می‌شود.
حال دعوت‌تان می‌کنیم به تماشای خلاصه این فیلم در «تابناک» بنشینید
فیلم بسیار زیبایی است ... 
