روزنامه های امروز سراسر کشمکش بر سر خبر ادعایی سخنان وزیر امور خارجه کشورمان در کمیسیون امنیت ملی مجلس بود. برخی از مخالفان دولت آن را قطعی شمرده اند و برخی آن را شایعه سازی و ادعا خوانده اند. این در حالی است که طولانی شدن ترافیک پایتخت نیز همه را کلافه کرده و تعداد زیادی به عنوان موضوع نخست به آن پرداخته اند.
به
گزارش «تابناک»، روزنامه های مخالف دولت تیتر یک خود را به سخنان ادعایی ظریف
اختصاص داده اند.
روزنامه جوان
در همین زمینه در گزارشی با عنوان «ظريف: اعتراف مي‌کنم اشتباه بزرگي کردم» نوشت: « زماني
كه محمدجواد ظريف شامگاه دوشنبه براي ارائه گزارشي درباره بدعهدي امريكا در موضوع
برجام در كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس شوراي اسلامي حضور يافت، كمتر كسي تصور
مي‌كرد كه برخي اظهارات و سخنان وي سبب حاشيه‌های زیادی در مجلس شوراي اسلامي و صدالبته فضاي خبري كشور
شود. البته نمي‌توان اين نكته را كتمان كرد كه ظريف با تمديد قانون تحريم‌هاي ايران
در سناي امريكا ديگر نمي‌تواند بي‌محابا از برجام دفاع كند و سکوت این روزهای او درباره
برجام هیچ شباهتی به تریبون‌های پرطمطراق یک‌سال گذشته او ندارد. اما نقل قولي از ظريف
در كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس كه توسط يكي از نمايندگان منتشر شد، تكان‌دهنده‌تر
از آن بود كه كسي بتواند به آن واكنشي نشان ندهد.
بلافاصله پس از انتشار خبر ظریف در مجلس موج تكذيب‌ها
و تأييد‌ها از سوي مقامات مختلف آغاز شد. روندي كه در نهايت روشن كرد، نمي‌توان اصل
اين سخنان را زير سؤال برد، اگرچه انتشار آن برخلاف تدابير مربوط به جلسات محرمانه
صورت گرفته باشد. »
کیهان هم در
این زمینه نوشت: « در حالی که جواد کریمی قدوسی یکی از اعضای کمیسیون سیاست
خارجی و امنیت ملی مجلس گفته است که ظریف در جلسه اخیر این کمیسیون به اشتباهات خود
و دولت در رابطه با برجام اعتراف کرده سخنگوی وزارت خارجه این اظهارات را تکذیب کرد.»
اما روزنامه
های اصلاح طلب و طرفدار دولت این سخنان را تکذیب کرده اند.
روزنامه
اعتماد در گزارشی با عنوان «پشت پرده انتشار محرمانه‌هاي ظريف» نوشت:« ظهر ديروز
درست در همان لحظاتي كه محمدجواد ظريف در ايروان كنار دست وزير امور خارجه ارمنستان
نشسته بود و با لبخند مشغول امضاي سند همكاري بين دو كشور بود، خبر نداشت كه محمدجواد
كريمي‌قدوسي نماينده نزديك به جبهه پايداري اينجا در تهران و در لابي مجلس خواب تازه‌اي
براي او ديده است. كريمي‌قدوسي ديروز با آن كت و شلوار خردلي‌اش بي‌خيال قيل و قال
بررسي برنامه توسعه ششم در مجلس، راه افتاده بود در ميان نمايندگان و يك برگه كوچك
را در ميان‌شان پخش مي‌كرد. جلسه كه تمام شد به راهروي مجلس آمد و چند تا از همان برگه‌ها
را به خبرنگاران رسانه‌هاي اصولگرا داد. قبلش نشست و تند تند با خودكار آبي چيزي را
روي آن برگه‌ها تصحيح كرد. آنقدر عجله كرده بود كه يادش رفته بود واژه «اعتماد» را
در جمله «به حرف كري كردم» اضافه كند. جمله را كه تصحيح كرد برگه را به خبرنگاران داد
و گفت كه اينها سخنان ظريف در جلسه روز يكشنبه كميسيون امنيت ملي است. «من اعتراف مي‌كنم
اشتباه كردم». «مي‌پذيرم اشتباه كردم» «ما با صحبت و قول آقاي كري اظهارنظر كرديم و
اين اشتباه بزرگ من بود» و چند جمله ديگر با همين مضامين كه او مدعي بود ظريف در آخرين
جلسه كميسيون امنيت ملي گفته است. اينكه كريمي‌قدوسي در معركه‌اي كه در ميان خبرنگاران
اصولگرا گرفته بود دقيقا چه مي‌گفت روشن نبود. چون وقتي خبرنگار غيراصولگرايي به آنها
نزديك مي‌شد سخنانش را قطع مي‌كرد اما اين اندازه از حرف‌هايش شنيده مي‌شد كه مي‌گفت:
«خودم در جلسه نبودم اما اينها را از يادداشت‌هاي يكي از نمايندگان حاضر در جلسه برداشتم
و تا آخر پاي حرف‌هايم هستم.» و در واكنش به خبرنگار همسو با خودش كه گفت نگران نيستيد
اقدام قضايي در مورد شما انجام شود، گفت: «هر اقدام قضايي هم كه انجام شود حرف‌هايم
را پس نمي‌گيرم. ظريف در جلسه اينها را گفته است. ماجراي تازه‌اي كه كريمي‌قدوسي، نماينده
دلواپس مشهد كليد زده بود ساعاتي بعد به جلسه نوبت عصر مجلس هم كشيده شد. در جلسه نوبت
عصر چند نوبت اعتراضات جدي بين نمايندگان و كريمي‌قدوسي اتفاق افتاد. يكي از نمايندگان
حاضر به «اعتماد» گفت كه جو سنگيني عليه كريمي‌قدوسي در صحن مجلس وجود داشت و نمايندگان
معترض بودند كه چرا او محتواي يك جلسه محرمانه را منتشر كرده است. اما از آن سو جواد
كريمي‌قدوسي و مجتبي ذوالنوري و اردشير نوريان هم با حالتي اعتراضي كنار صندلي عليرضا
رحيمي رفتند و چندين نوبت بحث ميان آنها بالا گرفت. ظاهرا اعتراض آنها به اين بود كه
رحيمي چرا اولا سخنان كريمي‌قدوسي را تكذيب كرده و ثانيا چرا آنقدر سريع آن را تكذيب
كرده است. آنقدر اين بحث‌ها جدي بود كه علي لاريجاني هم متوجه اين بگو مگوها شد و به
كريمي‌قدوسي تذكر داد كه بهتر است به صندلي‌اش برگردد و در راي‌گيري‌ها شركت كند. حركات
دست كريمي‌قدوسي نشان مي‌داد كه چقدر عصباني است. آن‌طور كه فارس نوشته او در آن لحظات
به رحيمي گفته بود«آقاي رحيمي! چرا اظهارات من را تكذيب كرديد؟ شما مي‌دانيد آقاي ظريف
اين اظهارات را در كميسيون مطرح كرده است! من وابستگي حزبي سياسي ندارم، اين مسائل
و تلاش براي تكذيبيه گرفتن براي اين است كه بين ما اختلاف بيندازند». رحيمي هم به او
گفته بود كسي كه در جلسه كميسيون نبوده نمي‌تواند گزارشي از آن داشته باشد. آن هم در
حالي كه كميسيون رييس و سخنگو دارد. اظهارات بايد مستند باشد و مصالح ملي مهم‌تر از
همه‌چيز است. نقل قول‌هاي خلاف واقع با مصالح ملي سازگار نيست. اگرچه برخي خبرگزاري‌هاي
اصولگرا گزارش دادند كه در اين بحث‌ها كريمي‌قدوسي فايل صوتي اظهارات ظريف را به رحيمي
داده و در حضور بقيه نمايندگان آن را پخش كرده است اما رحيمي به «اعتماد» گفت كه هيچ
فايل صوتي در كار نبود و اين فايل ظاهرا بعد از پايان جلسه براي چند نماينده پخش شده
است.»
رونمایی از یک
محرمانه دیگر
روزنامه شرق
در خبری به نقل از یک رسانه دیگر با عنوان «محرمانه مك‌فارلين» به نقل از ابراهیم یزدی نوشت: « من کتاب
«تاور» را به زبان انگلیسی خواندم و از جاهای دیگری هم اطلاعات جمع‌آوری کردم. آمریکایی‌ها
وقتی متوجه شدند، فهمیدند که ایران به موشک‌های تاو احتیاج دارد. این موشک‌های ضدتانک
از رده خارج شده بود؛ ولی اسرائیل آنها را در انبارهایش داشت و قیمت هر موشک هم ١٢
هزار دلار بود. وقتی موشک‌های خودش تمام می‌شود، به سراغ آمریکا می‌رود و از آمریکا
این موشک‌ها را می‌خرد. آمریکایی‌ها حتی در تمرینات نظامی هم از این موشک استفاده نمی‌کردند
و فقط در انبارهای‌شان مانده بود. آنها متوجه می‌شوند که اسرائیل این موشک‌ها را به
قیمت دو هزار دلار می‌خرد و ١٢ هزار دلار می‌فروشد. آمریکایی‌ها کانالی می‌زنند و به
ایران می‌گویند از طریق عربستان این کار را انجام بده. بوش پدر که در آن زمان معاون
رئیس‌جمهوری بود، به اسرائیل می‌رود. نخست‌وزیر اسرائیل اعتراض می‌کند و می‌گوید من
به واشنگتن می‌آیم و بدون حضور هر کسی می‌خواهم با خود رئیس‌جمهوری سر این قضیه حرف
بزنم. جنگ بالا می‌گیرد و اسرائیلی‌ها قضیه مک‌فارلین را لو می‌دهند. آقای قربانی‌فر
از افسران ساواک بود که بعد از انقلاب، با موساد کار می‌کرد. زمان جنگ نامه‌ای می‌نویسد
که من یک افسر میهن‌پرست ایرانی هستم و می‌خواهم در این جنگ به ایران کمک بکنم و با
بازار فروش اسلحه هم در تماس هستم و امکاناتی دارم. اگر شما اسلحه می‌خواهید، بگویید
من به خاطر ایران می‌خرم و می‌فرستم.
او سلاح‌های خریداری‌شده
را در تبریز تحویل می‌داده و همان‌جا پولش را نقد می‌گرفته است. در یک نوبت که ٨٠ فروند
موشک هارپون به ایران تحویل می‌دهد، یکی از آنها را به بندرعباس می‌برند و امتحان می‌کنند؛
ولی بعد متوجه می‌شوند که روی همه آنها نوشته شده است «ساخته‌شده در اسرائیل».
ایران نمی‌پذیرد
و پولش را هم نمی‌دهد و می‌گوید اینها را ببرید. قربانی‌فر می‌گوید من برای خرید این
موشک‌ها باید ١٥ میلیون دلار به اسرائیل می‌دادم، برای این کار از یک تاجر سعودی
١٥ میلیون دلار گرفته‌ام که سه ماه بعد ١٨ میلیون دلار به او برگردانم؛ اما وقتی ایران
این پول را به او نمی‌دهد، معطل می‌ماند؛ در نتیجه یک نامه می‌نویسد به آیت‌الله منتظری.
قربانی‌فر در آن نامه جریان سفر مک‌فارلین به ایران را می‌نویسد.
روزنامه الشراع
لبنان خبر را فاش می‌کند و تازه آمریکایی‌ها می‌فهمند که دولت ریگان در حال انجام چه
کارهایی است که بعد از آن کار بالا می‌گیرد و ماجرا به کنگره کشیده می‌شود و کمیسیون
تاور تشکیل می‌شود.»
ترافیک همه را
گیج کرده است
روزنامه قانون
در گزارشی با عنوان «ترافيك در سیاست گیرکرد!» می نویسد:« پيام هاي
توييتري اعضاي شوراي شهر تهران در روزهاي اخير چالش تازه اي را پيش روي ترافيك پايتخت
گذاشت و موضوع شهري – زيست محيطي ترافيك
را تبديل به سناريويي سياسي كرد. «رحمت اله حافظي» و «غلامرضا انصاري» به عنوان منتقدين
جدي شهردار تهران با دو گرايش سياسي كاملا متفاوت، در روزهاي اخير موضوع بركناري چند
ماه قبل رييس پليس راهور تهران را به «محمدباقر قاليباف» شهردار تهران نسبت دادند.
حافظي در صفحه شخصي خود صراحتا اعلام كرد كه شهردار تهران موجب بركنار فرمانده راهور
شده و انصاري ديگر عضو شورا نيز در اقدامي مشابه، نقش شهردار تهران را در بركناري
«تيمور حسيني» اثر گذار خواند. پيام هاي خطي اين دو عضو شورا با بينش گسترده كاربران
در فضاي مواجه و البته ابهامات بسيار درباره صحت و سقم اين موضوع مواجه شد.»
روزنامه ایران
هم در گزارشی با عنوان «ترافیک «غیرعادی» پایتخت» نوشت: « کلاف پرگره
ترافیک تهران، این روزها کورتر از قبل شده است، به حدی که کار از «باران» و «برف» هم
گذشته و بیشتر ساعت‌های تهران را به ساعت‌های پیک و پرترافیک تبدیل کرده است. برخی
از جمله تعدادی از اعضای شورای شهر تهران معتقدند که این ترافیک «تصنعی» و «غیرعادی»
است، چراکه در مقایسه با مدت مشابه که نه! حتی در قیاس با یک ماه گذشته هم حجم بالای
خودروها در معابر و خیابان‌ها، به حد کلافه کننده و زجرآوری رسیده، اما همچنان انفعال
پلیس و خالی بودن معابر از افسران پلیس، انتقاد جدی را متوجه پلیس راهور کرده است.
اگرچه این شائبه هم وجود دارد که رایزنی شهرداری تهران و پلیس راهور برای فشار به دولت
در توقف برپایی نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی در محل فعلی نمایشگاه بین المللی تهران
ساعت‌های پرترافیکی را به شهروندان تحمیل کرده است. این درحالی است که رئیس پلیس راهور
در این زمینه به حرف‌هایی بسنده کرده که نشان می‌دهد همه مسئولیت روی دوش پلیس نیست.
احمد حکیمی پور،
عضو شورای شهر تهران با تأکید بر اینکه ترافیک چند هفته اخیر تهران تصنعی و غیرعادی
است، می‌گوید: مردم بابت دریافت تسهیلات عوارض پرداخت می‌کنند، ولی با مشکلات بسیاری
در شهر رو به رو هستند، این در حالی است که در شهرهای دیگر دنیا که حجم خودرو به اندازه
تهران است با این معضل ترافیک رو به رو نیستند.وی ادامه می‌دهد: ترافیک چند هفته اخیر
در تهران غیرعادی است و اینطور برداشت نشود که برای تحمیل یک تصمیم این ترافیک در شهر
ایجاد می‌شود. اکنون این گونه برداشت می‌شود که برای تحمیل این نکته که باید نمایشگاه‌ها
به شهر آفتاب منتقل شود ترافیکی در شهر ایجاد می‌شود تا بیان شود که انتقال نمایشگاه
می‌تواند روان کننده ترافیک در پایتخت باشد، در حالی که از ابتدا ساخت شهر آفتاب با
این هزینه بالا دارای ابهام بود و مهم‌تر آنکه متولی نمایشگاه‌ها با انتقال نمایشگاه‌ها
به شهر آفتاب مخالف است.از طرفی به نظر می‌رسد گره ترافیک تهران صرفاً با جابه‌جایی
یک نمایشگاه برطرف نخواهد شد و تنها راه حل آن توسعه حمل و نقل عمومی و ارائه تسهیلات
به مردم است.
رحمت الله حافظی،
دیگر عضو شورای شهر تهران با تأیید بر اینکه با جابه‌جایی رئیس پلیس راهور در یک ماه
اخیر بر حجم ترافیک تهران افزوده شده است، می‌گوید: با فشار قالیباف (شهردار تهران)
به ناجا، فرمانده پلیس راهور تهران عوض شد و به دنبال آن شاهد ترافیک سنگین در شهر
تهران طی یک ماه گذشته بوده و هستیم.
او همچنین با طرح
این سؤال که هدفشان از این ماجرا چیست؟ می‌گوید: متأسفانه این وضعیت (ترافیک سنگین)،
وقت، منابع، انرژی و اعصاب مردم را هدف قرار داده، بنابراین متولیان باید مداخله جدی
داشته باشند و به توجیه بسنده نکنند.»
