محققان طی انجام یک پژوهش جدید دریافتند که دلیل اینکه هواپیماها در هوای گرم و مرطوب قادر به پرواز نیستند، رطوبت یا گرمای زیاد هوا نیست بلکه چگالی هوا است.
به گزارش ایسنا به نقل از آسوشیتدپرس، هرچه هوا گرمتر باشد، تراکم آن کمتر شده و همین امر کار را برای پرواز هواپیماها مخصوصا جت‌های کوچک سخت می‌کند.
به همین دلیل بسیاری از هواپیماها زمین گیر شده و به پرواز در نمی‌آیند.
هواپیماها برای به پرواز در آمدن و ماندن در آسمان نیاز به یک پیشرانش داشته و هوایی که در زیر بال‌های هواپیما به حرکت در می‌آید، همین نقش را ایفا می‌کند.
علت پرواز هواپیماها و ماندن آنها در هوا، حرکت هوا در زیر بال‌های آنها است.
هنگامی که هوا گرم می‌شود، انبساط یافته و بناربراین مولکول‌های کمتری در زیر بال هواپیما وجود خواهند داشت.
وقتی که این نیرو یا پیشرانش کم باشد، نیاز به موارد دیگری مانند طی کردن مسافت زیاد بر روی باند فرودگاه به هنگام پرواز، مسافت زیاد برای فرود و سرعت بالا برای فرود نیز افزایش یافته و روی هم رفته کار را برای پرواز هواپیما سخت می‌کند.
همچنین درجه حرارت بالا به این معناست که هواپیما باید در ارتفاع کمتری پرواز کند.
برای جبران این مشکلات هواپیما به نیروی پیش‌برنده بیشتر و بال‌های بزرگتری نیاز خواهد داشت و احتمالا گیر کردن جت‌های کوچک که قدرت پیشرانش کمتری دارند، در گرما و حرارت بیشتر خواهد شد.
در فرودگاه بین‌المللی دبی و دیگر فرودگاه‌های این منطقه که به آب و هوای گرم عادت دارند، بسیاری از پروازها (اما نه همه) برای غلبه بر مشکل گرما در شب و صبح زود انجام می‌شود. آنها همچنین برای پروازهای طولانی مدت خود به استفاده از هواپیماهای بزرگتر که در گرمای زیاد دارای محدودیت نیستند تمایل دارند.
شرکت‌های هواپیمایی برای غلبه بر مشکل گرما می‌توانند با فروش بلیط کمتر و خالی ماندن صندلی‌های هواپیما و کمتر شدن بار مسافران به سبک‌تر شدن وزن آن کمک کنند. این یک تاکتیک است که شرکت‌های هواپیمایی آمریکایی در فینیکس از آن استفاده می‌کنند.
آنها همچنین می توانند مخزن سوخت خود را به طور کامل پر نکنند و سپس در جایی خنک‌تر شروع به سوختگیری مجدد کنند.
