به گزارش «تابناک» به نقل از مهر، در همین راستا دو سال پیش نظام نامه فرهنگی ورزش و کمیسیون فرهنگی و ورزش مصوبه خود را از شورای عالی انقلاب فرهنگی گرفتند تا اینگونه گام‌های جدی تری در فرهنگ‌سازی ورزش برداشته شود با این حال همچنان عرصه ورزش درگیر ناهنجاری‌هایی می‌شود که ناشی از بی توجهی به مقوله فرهنگ است.
با همه اینها اما عبدالحمید احمدی معاون معاونت نوپای امور فرهنگی و تربیتی شرایط فرهنگی ورزش را مطلوب ارزیابی می‌کند. وی در گفتگو با مهر با تاکید بر وجود برخی بی اخلاقی‌ها در ورزش گفت که تجاری شدن ورزش و انعقاد قراردادهایی با رقم بالا باعث آغاز چنین مشکلاتی شد.
وی که از ۵ سال پیش مسئولیت فرهنگی وزارت ورزش را بر عهده دارد در تشریح اقدامات لازم برای مقابله با ناهنجاری‌های اخلاقی در ورزش، تاکید کرد که موضوع حضور ورزشکاران در فضای مجازی در قالب یک پرونده در دست بررسی است. معاون وزیر ورزش در این گفتگو که به منظور بررسی چالش‌های فرهنگی در ورزش انجام شد، به موارد مهمی اشاره کرد از جمله:
* شرایط فرهنگی ورزش مطلوب است
* طی چهار پنج سال گذشته مسئله ضدفرهنگی نداشته ایم
* با ورود تجارت و پول‌های بی رویه به ورزش، راه برای بی فرهنگی باز شد
* فدراسیون‌ها باید پاسخگوی بی اخلاقی‌های ورزشکارانشان باشند نه وزارت ورزش
* وزارت ورزش به تمام پرونده‌های بی اخلاقی ورود می‌کند
* با عوامل هنجارشکنی‌ها باید برخورد انضباطی شود
* مشکلات فرهنگی ورزش را نمی‌توان یک شبه برطرف کرد
* سرچشمه مسائل فرهنگی مربیان هستند
* خبرگزاری مهر: نزدیک به ۱۱ ماه از آغاز به کار معاونت جدیدِ «امور فرهنگی و تربیتی» می‌گذرد. چه الزامی برای تشکیل این معاونت ادغامی وجود داشت؟
- عبدالحمید احمدی: ساختار وزارت ورزش به هنگام تأسیس و بر اساس دستورالعمل سازمان امور استخدامی - اداری کشور با ۶ معاونت مصوب شد. در واقع از ابتدا هم معاونت همگانی یک معاونت ادغامی در معاونت دیگر بود، ابتدا با معاونت بانوان و حالا با معاونت فرهنگی؛ زمانی که صالحی امیری سرپرست وزارت ورزش شد، معاونت ورزش همگانی را مجزا کرد و برای مسئولیت آن به محمود خسروی وفا حکم داد. محمود گودرزی هم همین مسیر را ادامه داد اما شعبانی بهار را به عنوان مسئول معاونت همگانی منصوب کرد. البته هیچ گاه داشتن هفت معاونت به تصویب سازمان برنامه و بودجه و سازمان امور اداری استخدامی نرسید. با آغاز مدیریت سلطانی فر، موضوع تعداد معاونت‌ها دوباره پیگیری و تصویب شد که ساختار وزارتخانه ۶ معاونت داشته باشد و این مستلزم ادغام دو معاونت بود.
* بر چه اساس تصمیم گرفته شد دو معاونت «توسعه ورزش همگانی» و «معاونت فرهنگی و آموزش» با یکدیگر ادغام شوند؟
- در مورد اینکه کدام معاونت‌ها با یکدیگر ادغام شوند، بررسی‌های کارشناسی زیادی صورت گرفت و در نهایت اینگونه تصمیم گرفته شد.
* مبنای این تصمیم گیری چه بود؟
- موارد مختلفی مورد بحث بود. اول اینکه یک معاونت ورزشی بیشتر نداشته باشیم تا همه بخش‌های قهرمانی، همگانی و … در همان معاونت تجمیع شود اما قطعاً در این صورت ورزش همگانی خیلی کمرنگ می‌شد. بنابراین جمع بندی بر این شد که حتماً عنوان همگانی را در معاونت‌ها حفظ کنیم تا موضوع ورزش همگانی تحت الشعاع ورزش قهرمانی قرار نگیرد. از طرفی سنخیت ورزش همگانی با مسائل فرهنگی قابل توجه بود چون یکی از مسائل جدی در ورزش همگانی، فرهنگ سازی است و اینکه نیازمند کارهای فرهنگی، آموزشی، تبلیغی در موضوع ورزش همگانی هستیم تا این گونه ورزش همگانی را نهادینه کنیم. در واقع در حوزه همگانی کار فرهنگی بیشتر از اجرایی تأثیرگذار است. به همین دلیل بود که تصمیم به ادغام این دو معاونت گرفته شد.
* ادغام این دو معاونت خللی در پیگیری برنامه‌ها و فعالیت‌های بخش مربوط به هر یک از آنها که تا پیش از این مجزا انجام می‌شد، ایجاد نکرده است؟
- اصلاً؛ حتی به نظر من ادغام انجام شده به مرور می‌تواند کمک باشد تا برنامه‌های دو بخش منسجم‌تر و با ثبات تر پیگیری شود. از طریق ورزش همگانی می‌توان مباحث فرهنگی را بیشتر و پررنگ‌تر پیگیری کرد.
* بعد از ابلاغ چارت وزارت ورزش جایی در گمانه زنی‌ها برای مدیریت معاونت نوپا نداشتید. چه شد که این مسئولیت به شما پیشنهاد داده شد؟
- قاعدتاً پاسخ این سوال را وزیر ورزش باید بدهد که مسئول انتخاب مدیران معاونت‌های مختلف است. من از زمان گودرزی وارد وزارت ورزش شدم و مسئولیت معاونت فرهنگی را برعهده گرفتم. در زمان سلطانی فر هم این همکاری ادامه پیدا کرد. قطعاً وی بر اساس ارزیابی‌هایی که داشتند و توجه به دو سال همکاری، چنین انتخابی را انجام دادند.
* حکم شما برای معاونت بعد از هشت ماه سرپرستی صادر شد. چرا؟
- وقتی ساختار وزارت ورزش مصوب شد، بلافاصله حکم سرپرستی برای من زده شد. فاصله حکم سرپرستی تا ابلاغ مدیریت معاونت هشت ماه طول کشید و دلیل آن را هم نمی دانم.
* این فاصله خللی در کارها ایجاد نکرد؟
- نه؛ اصلاً اهمیت خیلی زیادی هم نداشت چرا که کارمان را انجام می‌دادیم. طی این مدت به صورت کامل پیگیر کارها و برنامه‌ها در دو حوزه فرهنگی و همگانی بودم. وقتی حکم معاونت ابلاغ شد، در واقع اتفاق جدیدی نیفتاد و ما مسیر قبل را ادامه دادیم.
* چگونگی همکاری معاونت امور فرهنگی و تربیتی با فدراسیون‌ها به چه صورت است؟
- هماهنگی برنامه‌های فرهنگی در همه فدراسیون‌ها توسط رئیس فدراسیون و مسئول کمیته با ما انجام می‌شود. همه فدراسیون‌ها کمیته ورزش همگانی هم دارند که هماهنگی برنامه‌های آن نیز با ما است اما از میان فدراسیون‌ها، آنهایی که فعالیت همگانی خیلی پررنگی دارند مانند فدراسیون ورزش‌های همگانی، فدراسیون ورزش‌های روستایی و عشایری و فدراسیون ورزش‌های زورخانه ای به صورت کامل زیر نظر این معاونت فعالیت دارند. در واقع مسئولیت مدیریتی و راهبردی این فدراسیون‌ها با معاونت ما است.
* چند ماه است که چنین تعاملی شکل گرفته است؟
- این تصمیمی بود که در دوره سرپرستی من برای معاونت امور فرهنگی و تربیتی گرفته شد و همچنان ادامه دارد. امیدوارم معاونت جدید بتواند مؤثرتر از قبل در دو حوزه فرهنگی و همگانی انتظارات را برآورده کند.
* در مجموع پنج سال از حضور شما در وزارت ورزش و پرداختن به مقوله فرهنگی ورزش می‌گذرد. فکر می‌کنید گام مؤثری در این زمینه برداشته اید؟ اصلاً چه نمره‌ای به خود می‌دهید؟
- نمره را دیگران باید بدهند، من می‌توانم گزارش کار بدهم؛ اینکه از کجا شروع کردیم، چه گام‌هایی برداشته ایم، الان کجا هستیم و اینکه چه دورنمایی را ترسیم کرده ایم.
* به هر حال باید یک ارزیابی از فعالیت‌های خود داشته باشید.
- قطعاً ارزیابی داریم اما نمی‌توانم نمره‌ای بدهم.
* سوال را اینگونه مطرح می‌کنم؛ به عنوان معاون فرهنگی وزارت ورزش از شرایط فرهنگی ورزش راضی هستید؟
- در مجموع بله.
* فکر نمی‌کنید خیلی از اتفاقات و اظهارنظرها خلافِ پاسخ شما است؟
- ببینید ما کل ورزش را یک مقوله فرهنگی در نظر می‌گیریم، یعنی بخش فرهنگی یک بخش مجزا و متفاوت از کل ورزش نیست. تمام آنچه به اسم ورزش در کشور اتفاق می‌افتد و جریان دارد، در حوزه فرهنگ است. می‌توانم بگویم موضوع ورزش یک جزئی از مباحث فرهنگی در کشور است. نکته دیگر اینکه ما نمی‌توانیم قضاوتی کلی از مباحث فرهنگی در ورزش داشته باشیم. فدراسیون‌ها و حوزه قهرمانی و همگانی آنها با یکدیگر شرایط متفاوت دارند. علاوه بر این، شرایط در ورزش مردان و زنان هم متفاوت است. در مورد مباحث فرهنگی در هر یک از این بخش‌ها باید جداگانه صحبت شود.
* شما با در نظر گرفتن این موارد، شرایط فرهنگی ورزش را مطلوب ارزیابی می‌کنید؟
- در کل در حوزه فرهنگ کارهای خوبی انجام شده هر چند به حد مطلوب و مورد انتظار نرسیده ایم اما طی ۵-۴ سال گذشته نسبت به قبل از آن فرهنگ سازی و ترویج و تبلیغ در جهت ورزش همگانی خیلی بیشتر و بهتر انجام شده است به گونه‌ای که ورزش همگانی به عنوان یک اولویت در دستگاه متولی مورد توجه قرار گرفت.
* آ ماری وجود دارد که تأیید کننده این ادعا باشد؟
- بله؛ آخرین آمار مشارکت مردم در ورزش همگانی مربوط به سال ۹۶ می‌شود که توسط مرکز آمار ایران ارائه شد. بر اساس گزارش این مرکز از طرح آمارگیری رفتاری فرهنگی خانوارهای شهری و روستایی، ۵۱.۱ درصد مردم ایران در بخش شهری و روستایی در فعالیت‌ها و برنامه‌های ورزشی مشارکت دارند. این آمار برای سال ۹۴ به میزان ۴۴.۲ درصد بود. مقایسه این دو عدد رشد قابل توجهی را نشان می‌دهد. همچنین طبق همین آمار میزان سرانه ورزش در بخش روستایی و عشایری سال ۹۴، ۱۶ دقیقه بوده، این عدد در سال ۹۶ به ۲۷ دقیقه در روز ارتقا پیدا کرده است و این نشان می‌دهد مجموعه اقداماتی که در حوزه ورزش همگانی انجام شده و بخش‌های عمده آن فرهنگ سازی به حساب می‌آید، مثمر ثمر بوده است هر چند که هنوز به کار و سرمایه گذاری بیشتر نیاز داریم.
* این آمارها و نتیجه گیری از آن درست اما خیلی از اتفاقات حکایت از ضعف مسائل اخلاقی و فرهنگی در ورزش قهرمانی دارد.
- ورزش ایران بیش از ۵۰ فدراسیون و ۱۰۰ رشته دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد مباحث فرهنگی در این بخش هم رشد داشته است. عمده فدراسیون‌های ورزشی به لحاظ فرهنگی مشکلی ندارند، شاید در ۴ - ۳ رشته مسائل و مشکلات نگران کننده وجود داشته باشد.
* این موضوع شامل حال چه فدراسیون‌هایی می‌شود؟
- بیشتر در مورد چند رشته تیمی شاهد چالش‌های فرهنگی هستیم که قاعدتاً فوتبال در صدر آنهاست. والیبال و بسکتبال هم جزو این رشته‌ها هستند و گاهی هم هندبال. بعضاً هم در کشتی شاهد مسائلی بوده ایم. غیر از این در سایر فدراسیون‌ها مسئله حادی که چالش فرهنگی ایجاد کرده باشد، نداشته ایم و این نتیجه نگاهی است که طی چند سال گذشته در حوزه فرهنگی وجود داشته و اینکه فدراسیون‌ها را متوجه مسئولیت‌های فرهنگی خود کرده ایم.
* فوتبال، والیبال، بسکتبال، کشتی و هندبال که از آنها نام بردید، رشته‌هایی بزرگ و تعیین کننده در ورزش ایران هستند.
- از نظر من در این رشته‌ها عقب‌گرد نداشته ایم و حتی پیشرفت‌هایی هم داشته ایم.
* در همین رشته‌ها و طی سال‌های گذشته موارد فرهنگی داشته ایم که چالش‌های زیادی را ایجاد کرده اند و همه اینها نشان دهنده ضعف مسائل فرهنگی مسائل ورزش است. دلیل این ضعف چیست؟
- در این رشته عواملی باعث بروز اینگونه مشکلات می‌شوند. دقیقاً از زمانی که با موضوع تجارت در ورزش مواجه شدیم یعنی از وقتی وجه تجاری ورزش غالب شد، راه بروز این مشکلات باز شد چرا که عنوان حرفه‌ای به ورزشکاران اطلاق شد بدون اینکه آموزش حرفه‌ای دیده باشند و رفتار حرفه‌ای در آنها حاکم باشد. فقط قراردادهای بزرگ منعقد می‌کنند.
* یعنی نوع و چگونگی قراردادها با بی فرهنگی‌ها رابطه مستقیم دارد؟
- قراردادهای بازیکنان با باشگاه‌ها و فدراسیون‌ها، قراردادهای جامعی نیست و یکی از دلایل برخی ناهنجاری‌ها و مشکلات اخلاقی و رفتاری به دلیل همین موضوع است.
* چه اقدامی باید انجام می‌شد تا موضوع تجاری شدن ورزش و حرفه‌ای شدن ورزشکاران و قراردادهایشان منجر به وارد شدن چنین آسیب‌هایی نشود؟
- در واقع کم کاری که در فرهنگ سازی رفتاری حرفه‌ای توسط باشگاه‌ها یا فدراسیون‌ها وجود داشته باعث ایجاد چنین تعارضی شده است. باید در هر رشته تناسب سازی لازم ایجاد شود، در غیر این صورت تبعات این چنینی دارد. ورود بی رویه و بی حساب و کتاب پول به ۳-۲ رشته ورزشی و از طرفی نبودن چارچوب‌های حقوقی، مقرراتی و قانونی لازم که محدوده‌ها را شفاف تعیین و تعریف کند باعث این مشکلات شده است.
* تعیین چنین چارچوب‌هایی بر عهده چه کسانی است؟ مسئولان وزارت ورزش یا فدراسیون‌ها؟
- این جزو وظایف فدراسیون‌ها است که متولی صفر تا صد رشته‌ها هستند. فدراسیون نمی‌تواند مدعی شود که مسئول بخش فنی به حساب می‌آید اما در مباحث فرهنگی، مسئولی و پاسخگو نباشد.
* نقش وزارت ورزش چیست؟ به هر حال این وزارتخانه بعضاً در مباحث فنی از فدراسیون‌ها توضیح می‌خواهد. آیا در مورد مباحث فرهنگی هم چنین بازخواستی صورت می‌گیرد؟
- بله؛ این بازخواست‌ها در حوزه فرهنگی هم وجود دارد، وزارت ورزش تذکرهای لازم را در مورد رعایت نکردن مسائل فرهنگی به همه فدراسیون‌ها در موقع خودش داشته است.
* آخرین تذکر از طرف وزارت ورزش و برای رعایت نکردن مسائل فرهنگی به چه فدراسیونی بوده و چه زمانی؟
- تذکرهای لازم را به موقع خودش داشته ایم. جایگاه فدراسیون هم فرقی ندارد. بعضی از ورودهای ما از حوزه حراست وزارتخانه است کما اینکه در مورد اقدام اخیر دو فوتبالیست در فضای مجازی، حراست ما ورود لازم را داشت.
* مشکل عمده که در برخورد با بی اخلاقی‌ها و بی فرهنگی‌های ورزش با آن مواجه هستید، چیست؟
- با بداخلاقی و هنجارشکنی باید برخورد انضباطی داشت. گاهی اوقات چشم پوشی و اغماض‌هایی در برخورد با بداخلاقی‌ها و هنجارشکنی‌ها از طرف فدراسیون‌ها شاهد بودیم که این عاملی برای بروز اتفاقات بعدی شده است. این مشکل عمده‌ای است که همچنان با آن مواجهیم.
* در اینگونه موارد خودِ وزارت ورزش نباید خیلی جدی ورود کند و تصمیمی بگیرد؟
- ببینید ترجیح مان این بوده و هست که در مورد تک تک مسائلی که در هر رشته اتفاق می‌افتد خود فدراسیون و مدیریت آن ورود لازم را داشته باشد. اگر ایجابی و تشویقی باشد، ما خودمان این کار را می‌کنیم اما مواردی که وجه سلبی و برخوردی دارند، تأکید داریم توسط فدراسیون مدیریت شوند و باید هم این کار انجام شود.
* با این حساب ورود وزارت ورزش چه معنایی دارد؟ به نظر هیچ نتیجه تأثیری گذاری هم ندارد.
- اینگونه نیست. وزارت ورزش به تمام چالش‌های اخلاقی و فرهنگی در فدراسیون‌ها ورود می‌کند. حتی در برخی موارد نه تنها ما، بلکه نهادهای نظارتی دیگر ورود می‌کنند. هماهنگی این ماجرا باز هم با وزارتخانه است.
* آخرین پرونده‌ای که وزارت ورزش به آن ورود داشت، چه زمانی بود؟ برای چه موضوعی؟ و به چه نتیجه‌ای منجر شد؟
- به اسم پرونده‌ها اشاره نمی‌کنم اما از زمانی که من بوده ام هیچ مورد فرهنگی نبوده که اتفاق بیفتد و وزارت ورزش به آن ورود نکند و تا حصول نتیجه پیگیری نکند. در موارد مختلف که بعضاً رسانه‌ای هم نشده، با رئیس فدراسیون در مورد پیگیری که باید انجام شود نشست داشته ایم.
* در بیشتر موارد چالش‌های اخلاقی و فرهنگی ورزشکاران برای رده سنی بزرگسالان و چهره‌ها است، وزارت ورزش چه برنامه‌ای را دنبال می‌کند تا ورزشکارانی که امروز در رده سنی جوانان هستند، فردا در رده سنی بزرگسالان مرتکب چنین رفتارهایی نشوند؟
- این دقیقاً حساسیتی است که وزارت ورزش نسبت به تمام رشته‌ها و به خصوص چهره‌هایی که بیشتر مورد توجه و اقبال جامعه هستند، دارد و بر مبنای آن برنامه‌ها را پیگیری می‌کند. سعی مان این است به فدراسیون‌ها در جهت اتخاذ تصمیم درست کمک کنیم اما یک شبه و در مقطع زمانی کوتاه به خصوص در مورد کسانی که شخصیتشان شکل گرفته نمی‌توان کار اساسی و نتیجه بخش انجام داد. آنچه بیشتر طی سال‌های گذشته انجام داده ایم، تمرکز روی تیم‌های پایه، جوانان، نوجوانان بوده است.
* در بحث مسائل فرهنگی ورزش و مشکلات آن، تأثیری افرادی غیر از ورزشکار چقدر است؟ افرادی مانند مربیان؟
- یکی از سرچشمه‌های مسائل فرهنگی و اخلاقی مربیان هستند. اگر ما مربیانی داشته باشیم که خودشان این مسائل را رعایت کنند، عملکرد و رفتار آنها به صورت مستقیم روی شخصیت ورزشکارانشان تأثیر می‌گذارد و نهادینه می‌شود. بنابراین برای مربیان در بحث آموزش و ارتقا نباید فقط مسائل فنی و مهارتی ملاک باشد. باید مباحث فرهنگی، ارزشی و اخلاقی هم مورد توجه باشد. باید در سرفصل‌های آموزشی به این مسئله توجه شود.
* در این زمینه چه اقدامی انجام شده است؟
- در کلاس‌هایی که مربوط به ارتقای فنی مربیان می‌شود، مباحث فرهنگی و اخلاقی قرار داده شده است. برای اولین بار سه جلد کتاب اخلاق مربیگری را با همکاری یک دانشگاه ذیصلاح در این زمینه (دانشگاه معارف قم) چاپ کرده ایم.
* آیا این کتاب به دست مربیان رسیده است؟
- بله، از مرحله چاپ عبور کرده است. این کاری بوده که در این دوره انجام شده است.
* جایگاه مدیران در مباحث فرهنگی ورزش کجاست؟
- از تأثیری گذاری نقش مدیران نباید غافل شد. در واقع دو وجه اصلی اصلاح امور فرهنگی در ورزش، مدیران و مربیان می‌دانیم، نقشی که اول مربیان و بعد مدیران در ایجاد شرایط مطلوب فرهنگی دارند، با هیچ مجموعه دیگری قابل مقایسه نبوده و نیست، بنابراین باید یکسری صلاحیت‌های اخلاقی و فرهنگی در انتخاب مدیران ملاک باشد.
* در همین انتخاباتی که وزارت ورزش در ماه‌های پایانی سال گذشته برگزار کرد، این موضوع لحاظ شد؟
- به عنوان یک اولویت بله؛ حتی در آئین نامه انتخاب مدیران این مسئله را مدنظر قرار داده ایم. در اساسنامه اصلاحی فدراسیون‌ها هم مسئولیت‌های فرهنگی و صلاحیت‌های فرهنگی که رئیس باید داشته باشد را پررنگ کرده ایم.
* آیا اتفاق افتاده فردی کاندیدای ریاست فدراسیون شده باشد اما به دلیل مسائل اخلاقی رد شده باشد؟
- بله، در روند بررسی تعیین صلاحیت‌ها، این مورد را داشته ایم.
* به این اشاره کردید که برنامه‌هایی را برای نهادینه کردن مسائل فرهنگی در رده‌های پایه دارید. نتیجه این کار سال‌های بعد دیده می‌شود. الان برای مواجهه با چالش‌های فرهنگی چه کاری انجام می‌شود؟
- توجه داشته باشید مقام معظم رهبری در هر دیداری که با ورزشکاران داشتند به ترویج مسائل فرهنگی و اخلاقی تأکید زیادی داشتند و اینکه ورزشکاران ما فرهنگ و ارزش‌های اخلاقی اسلامی را در میادین مختلف ترویج کنند. در این راستا و طی ۵-۴ سال گذشته کارهای خوبی انجام شده، طوری که مسئله ضد فرهنگی مطلقاً نداشته ایم.
* از جمله کارهای خوبی که انجام شده، چیست؟
- برای اولین بار و در سال ۹۳ مصوبه نظام نامه فرهنگی ورزش کشور را از شورای عالی انقلاب فرهنگی گرفتیم. این نظام نامه که در آن اولویت‌ها و اقدامات فرهنگی ورزش تعیین شده است به خیلی از دستگاه‌ها ابلاغ شده است، چرا که در مسائل فرهنگی ورزش، فقط وزارت ورزش مسئولیت ندارد. همچنین سال ۹۵ مصوبه کمیسیون فرهنگی و ورزش را هم از شورای عالی انقلاب گرفتیم. این کمیسیون نقش راهبری را در حوزه فرهنگی ورزش ایفا می‌کند. مسئول این کمیسیون وزیر ورزش است و بیش از ۱۶ نهاد در آن نماینده دارند. طی سال‌های گذشته جلسات کمیسیون مرتب تشکیل شده و به دستاوردهای خوبی هم منجر شده است. همچنین در حوزه بانوان با لحاظ کردن حساسیت‌های این بخش و با تعاملی که حوزه فرهنگی و بانوان داشتند اقداماتی برای مدیریت مسائل فرهنگی و داشتن کمترین چالش انجام شد.. وجهه دیگر کارهای فرهنگی ما به رویکردها و ارزش‌های اخلاقی بازمی گردد که انتظار می‌رود در جامعه پررنگ باشد. اینها هم قابل توجه است.
* با همه اینها همچنان با اتفاقات ناخوشایندی در ورزش مواجه می شویم که نشأت گرفته از عدم رعایت مسائل فرهنگی است. به خصوصاً در صفحات مجازی.
- اتفاقاً یکی از پرونده‌های باز در وزارت ورزش حضور چهره‌های ورزشی در فضای مجازی است. البته این موضوع فقط وجهه منفی دارد و بعضاً وجهه مثبت و کاملاً فرهنگی دارد. در هر صورت اما مدام با نهادهایی مثل شورای امنیت ملی و سایر نهادهای مربوطه نشست داریم تا این موضوع به گونه‌ای مدیریت شود. همه فعالیت ورزشکاران در صفحه مجازی رصد و پیگیری می‌شود. در صورت نیاز به تذکر و برخورد، اقدام لازم انجام می‌شود اما ترجیح ما در وزارتخانه این بوده و هست که مسائل فدراسیون‌ها تا جای ممکن توسط خود فدراسیون‌ها از صفر تا صد مدیریت شود اما اگر ضعف، اهمال و انفعالی مشاهده شود، ما ورود می‌کنیم و مداخله لازم را خواهیم داشت.
* چند وقت است که دقیق روی این پرونده کار می‌کنید؟
- بیش از یک سال است که روی این پرونده کار می‌شود. البته از نظر من به جز یکی دو مورد که خیلی حاد بوده، ما مسئله بغرنجی در این زمینه نداشته ایم، حالا ورزشکاری که چهره هم هست ممکن است در صفحات مجازی راجع به مشکلات مردم اظهارنظرهایی کند، به این حضور اشکالی وارد نیست، چون بالاخره ورزشکاران نسبت به مسائل اجتماعی حساسیت دارند و قطعاً اظهارنظرهایشان در جهت کاهش یا رفع مشکلات مردم است. این حق آنهاست و کاملاً با آن موافقیم.
* اگر بخواهید مرزبندی کنید، ورزشکاران برای ورود به فضای مجازی در مورد چه موضوعی نباید صحبت کنند؟
- آنچه که احساسات جامعه را جریحه دار می‌کند و مردم را نسبت به جامعه ورزش بدبین می‌کند، خط قرمزی است که خود ورزشکار باید لحاظ کند. این گونه نیست ما حکمی بدهیم. در حوزه فرهنگی من قائل به عملکرد دستوری نیستم. به جای بایدها باید به باورها برسیم و این کار سختی است. اگر بخواهیم با ابلاغ و دستور کار فرهنگی انجام دهیم نمی‌توان کار فرهنگی نام گذاشت.
* اما فقط ابلاغ‌ها و دستورها هستند که می‌توانند به صورت جدی مانع از بروز اتفاقات شوند.
- اگر رفتار مغایری وجود دارد باید با قانون، دستورالعمل و ضابطه با آن برخورد و از آن پیشگیری کنیم.
* این برخورد چگونه است یا باید چطور باشد؟
- همان طور که گفتم برخوردها باید انضباطی باشد تا به نتیجه برسد اما خیلی رعایت نمی‌شود.
* برای این مشکل چاره اندیشی شده است؟
- در کل ورزش ایران مشکل ضعف و نقص چارچوب‌های قوانین را دارد که به جدیت آن را دنبال می‌کنیم.
* مثلاً برای همین پرونده حضور ورزشکاران در فضای مجازی که یک سال است بررسی پرونده آن را آغاز کرده اید، به نتیجه‌ای هم رسیده اید؟
- به زودی پیشنهاد تکمیلی راجع به نوع حضور ورزشی ورزشکاران ارائه می‌دهیم. در قرارداد ورزشکاران حرفه‌ای حتی به نوع فعالیت اجتماعی و حضور آنها در فضای مجازی هم اشاره شده است. ما هم باید به این مسئله توجه داشته باشیم تا ورزشکاران نسبت به رفتارهای اجتماعی شأن توجیه شوند.
* سپاس از وقتی که گذاشتید. صحبت خاصی ندارید؟
- ممنون از شما که پیگیر وضعیت فرهنگی ورزش هستید. این مقوله‌ای است که رفع چالش‌های آن توسط یک فرد و یک نهاد شدنی نیست. خیلی از عوامل باید همکاری داشته باشند. تلاش مان این است به مرور زمان مشکلات فرهنگی را به پایین‌ترین حد ممکن برسانیم.
