از جمع مربیانی که طی دو سال گذشته کنار حسن رنگرز بودند، همه رفتند، جز یک نفر؛ جدایی به هر علتی که اتفاق افتاد، ظاهراً ماجرای محمد بنا در خصوص سرمربی وقت تیم ملی فرنگی در حال تکرار است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، سال ۲۰۲۲ بود که محمد بنا بعد از چند سال همکاری با فدراسیون کشتی، به حضورش در کشتی فرنگی خاتمه داد. تیم او سال ۲۰۲۱ با کسب چهار نشان طلای میثم دلخانی، محمدرضا گرایی، محمدهادی ساروی و علی‌اکبر یوسفی و دو مدال برنز محمدعلی گرایی و پژمان پشتام، با اختلاف ۶ امتیازی با تیم روسیه، نایب قهرمان جهان شد. تیم کشتی فرنگی سال ۲۰۲۲ نه تنها مدال طلا نگرفت که حتی روی سکو هم نرفت و با دو نقره محمدرضا گرایی و امین میرزازاده و برنز محمدهادی ساروی که با شکست‌های تکراری مقابل آرتور الکسانیان ارمنی در ۹۷ کیلو و رضا کایالپ از ترکیه در ۱۳۰ کیلوگرم همراه بود، بعد از تیم‌های ترکیه، آذربایجان و صربستان، در رده چهارم قرار گرفت.
محمد بنا پیش از آنکه به ایران بازگردد، با شاگردانش در همان بلگراد خداحافظی کرد و از سرمربیگری تیم ملی استعفا کرد؛ در حالیکه همکاری او پیش ریاست علیرضا دبیر و در دوره سرپرستی حمید بنی‌تمیم برای مسابقات جهانی ۲۰۱۹ با فدراسیون کشتی رقم خورده بود. این همکاری و قطع همکاری محمد بنا، برای چندمین بار اتفاق افتاد.
اولین بار محمد بنا در دوره ریاست محمدرضا طالقانی در قامت سرمربی تیم ملی بزرگسالان قرار گرفت و در ادوار مختلف و رؤسایی که طی این سال‌ها در رأس کشتی قرار گرفتند، هدایت تیم ملی را برعهده داشت؛ او در المپیک ۲۰۱۲ لندن با مربیانی، چون ناصر نوربخش و جمشید خیرآبادی در کادر فنی‌اش همکاری می‌کرد، اما بعد از لندن که آنجا معجزه‌ای اتفاق افتاد و کشتی فرنگی که تا پیش از آن به لحاظ مدالی و نتیجه بسیار از کشتی آزاد ایران عقب بود، در یک دوره المپیک سه نشان طلا کسب کرد، اما آغاز اختلاف کادر محمد بنا با او، از همین مقطع استارت خورد.
گفته می‌شد دلیل جدایی نوربخش و خیرآبادی از کادر محمد بنا، این بود که معتقد بودند به اندازه‌ای که در موفقیت کشتی فرنگی و ثبت آن نتیجه تاریخی سهم داشتند، از آنها تقدیر نشده و همه چیز به نام بنا نوشته شد. در همان مقطع خیرآبادی به آذربایجان رفت و قرارداد مالی خوبی با تیم ملی این کشور نوشت و تا المپیک ۲۰۱۶ ریو با آذربایجان همکاری داشت. بنا هم کادر دیگری را کنار خود قرار داد و در سال ۲۰۲۲ که با تیم ملی خداحافظی کرد، رسول جزینی، بهروز حضرتی‌پور، طالب نعمت‌پور و عادل بالی‌تبار کادر ثابت او را تشکیل می‌دادند که علی قیطاسی و سینا طالب‌وند مربیان سازنده محمدرضا مختاری و امین میرزازاده هم در آخرین مسابقه همراهی‌شان کردند.
بعد از استعفای بنا، هدایت تیم ملی فرنگی به حسن رنگرز سپرده شد و چرخه انتخابی تیم ملی در سال ۲۰۲۳ با فنی‌ترین فرنگی‌کار جهان در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ آغاز شد. تنها مربی‌ای که از کادر محمد بنا، در کادر حسن رنگرز ماند، طالب نعمت‌پور بود که البته در سال آخر همکاری با سرمربی قبلی، با او دچار چالش زیادی شده بود و به نظر می‌رسد حمید سوریان که دوست مشترک این دو نفر بود، در ادامه همکاری طالب و محمد بنا، نقشی مهم ایفا می‌کرد.
حسن رنگرز کار خود را با طالب نعمت‌پور، حسن حسین‌زاده مربی سازنده محمدهادی ساروی و کشتی آمل، مجید رمضانی که قبلاً هم‌تیمی رنگرز در تیم ملی فرنگی بود و از مربیان سازنده کشتی نوشهر محسوب می‌شود، فرزاد ایمانعلی‌زاده مربی امین کاویانی‌نژاد، دانیال سهرابی و همچنین رحیم گیوی مربی برادران گرایی استارت زد که البته باتوجه به اینکه گرایی‌ها نتوانستند در المپیک حضور داشته باشند و جای خود را در پاریس به سعید اسماعیلی و امین کاویانی‌نژاد دادند، گیوی فقط در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد در کادرفنی حضور داشت و به پاریس نرفت.
حسین‌زاده، نعمت‌پور، رمضانی و ایمانعلی‌زاده، چهار مربی ثابت کادرفنی حسن رنگرز طی دو سال ۲۰۲۳ بلگراد و ۲۰۲۴ پاریس بودند که البته در لیست دعوتی رنگرز برای مسابقات جهانی ۲۰۲۴ اوزان غیرالمپیکی، از جمع آنها فقط یک نفر ماند و باقی تغییر کردند: حسن حسین‌زاده. مهدی علیاری جای طالب نعمت‌پور را گرفته و احتمالاً جزو کادر ثابت رنگرز در آینده باشد، حمزه ارقش مربی سعید اسماعیلی، روح‌الله ده‌ملایی و محمد صفرزاده همکاران جدید سرمربی تیم ملی هستند که قطعاً تعدادی از آنها بعد از جهانی آلبانی باز هم تغییر خواهند کرد.
طالب نعمت‌پور، مجید رمضانی و فرزاد ایمانعلی‌زاده سه نفر از جمع کادر ثابت و اصلی حسن رنگرز، قطعاً در جهانی آلبانی کنار تیم ملی نیستند و گرچه عنوان شده اختلافی بین آنها و حسن رنگرز وجود ندارد و صرفاً برای میدان دادن به مربیان دیگری، کادر تغییر کرده، اما به نظر می‌رسد اختلافاتی هم در میان باشد. اگر از آغاز چرخه انتخابی تیم ملی در سال ۲۰۲۵، این نفرات به کادر دعوتی رنگرز اضافه نشوند، به نظر می‌رسد همان اتفاقی استارت خورده است که بعد از المپیک ۲۰۱۲ لندن، در کادر محمد بنا رخ داد.
سر مربی همه کاره باید باشد ، اون هست که تصمیم میگیره کی باشه و کی نباشه هر پیروزی متعلق به سر مربی است ، ما معمولا عادت داریم همه را دخالت بدهیم که ما هم بودیم بله بودید ولی تصمیم لحظه ای و کلیدی ماله سر مزبی است که جرات و دانش کافی داره ، لذا دست از بهانه های الکی بر دارید