معصومين (ع) الگوهاي هميشگي زندگي تمامي انسان‌ها در تمام طول تاريخ بوده و هستند به طور مثال مي‌توان از اين افراد به حضرت فاطمه زهرا (س) اشاره كرد؛ در ايام دهه اول فاطميه به مناسبت ايام حزن اهل بيت (ع) به برخي از آموزه‌ها و درس‌هايي از زندگي حضرت زهرا (س) خواهيم پرداخت.
به گزارش ايسنا، يكي از آداب و رسوم زمان پيشين اين بود كه يكديگر را به اسم كوچك صدا مي‌كردند اما اين نوع خطاب نسبت به بعضي از افراد خلاف ادب بود، مخصوصا حضرت رسول اكرم (ص) كه از مقام والا و احترام خاصي برخوردار بودند، بنابراين خداوند متعال در اين رابطه آيه‌اي نازل كرد كه بر اساس آن مسلمانان موظف و مكلف شدند آن حضرت را رسول‌الله (ص) خطاب كنند.
در اين ميان حضرت فاطمه (س) هم مي‌خواستند تا به اين مهم عمل كنند، اما رسول اكرم (ص) از ايشان خواستند كه به آن حضرت، «پدر» بگويند، از امام صادق (ع) روايت شده است كه حضرت فاطمه (س) فرموده‌اند: وقتي كه آيه‌ي «لَا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضًا» سوره نور آيه 63 به اين معني كه پيغمبر (ص) را مثل يكديگر صدا نزنيد، نازل شد، من هم ترسيدم از اينكه به آن حضرت "اي پدر" بگويم. بنابراين آن حضرت را «يا رسول‌الله» مي‌گفتم.
البته در اين زمينه حضرت محمد(ص) خطاب به دختر گراميشان فرمودند: "اي فاطمه (س) اين آيه درباره‌ي تو و خانواده‌ات و نسلت نازل نشده، تو از من هستي و من از تو هستم، بلكه درباره‌ي جفاكاران و درشت‌خويان از قريش و گردنكشان و اهل كبر و غرور نازل شد، شما "اي پدر" بگو كه قلبم را زنده مي‌كند و خدا را خشنود مي‌كند".
حضرت زهرا (س) شبيه‌ترين فرد به پيامبر(ص)از عايشه نقل شده است كه " كسي را شبيه‌تر از فاطمه (س) به رسول خدا (ص) از نظر رفتار و روش فردي در قيام و قعود نديدم. هنگامي كه فاطمه (س) بر پيامبر (ص) وارد مي‌شد، پيامبر (ص) پيش پاي او قيام مي‌كرد و او را مي‌بوسيد و در جاي خود مي‌نشاند و متقابلا هنگامي كه پيامبر (ص) بر فاطمه (س) وارد مي‌شد، فاطمه (س) پيش پاي پدر قيام كرده او را مي‌بوسيد و در جاي خود مي‌نشاند. چون پيامبر (ص) مريض شد، فاطمه (س) وارد شد و خودش را به روي پدر افكند و او را بوسيد، بعد سرش را بلند كرد و گريه كرد، دوباره خودش را به روي پدر افكند، بعد سرش را بلند كرد و خنديد.
گفتم: گمان مي‌كردم كه او (فاطمه) (س) داناترين زنان ما است، در حالي كه او هم زني از زنهاست.
چون پيامبر (ص) وفات يافت به او گفتم: هنگامي كه خودت را به روي رسول خدا (ص) افكندي، سپس سرت را بلند كردي و خنديدي چه شد؟ چرا خنديدي؟! حضرت فاطمه (س) فرمود: من در آن هنگام مانند كسي بودم كه هستي‌اش را از دست داده است. پيامبر (ص) به من خبر داد نزديكترين كسي كه به او ملحق مي‌شود من هستم، پس در اين هنگام خنديدم".
منبع: دانستني‌هاي فاطمي/ مولف: علي غزالي‌اصفهاني نشر: قم: عطر عترت، ۱۳۸۸. 
