تناقض‌گویی‌ها درباره هزینه‌های میلیاردی جشنواره ملی فیلم فجر، این پرسش را پیش آورده که کدام طرف ماجرا راست می‌گوید و آیا واقعاً هزینه میلیاردی برای میزبانی سی و ششمین جشنواره فجر انجام شده یا این مجموعه رایگان بوده اما به دلایل خاص بر هزینه‌بر بودنِ میزبانی جشنواره فجر تأکید شده است؟!
به گزارش «تابناک»؛ سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به لحاظ میزبانی یک فاجعه بود و قبل از جشنواره اهالی رسانه در نامه‌ای خواستار تغییر سینمای میزبان شدند اما مسئولان جشنواره با طرح این موضوع که دیگر دیر شده، حاضر به بازگرداندن جشنواره به برج میلاد نشدند. نظرسنجی‌ها نیز نشان می‌دهد، اکثریت اهالی رسانه، نه تنها با میزبانی سینماملت مخالفند، بلکه با تفکیک سینماگران از اهالی رسانه نیز مخالفند، چرا که جشنواره سی و ششم را فاقد روح و سوژه‌های خبری کرده بود و انگار رسانه‌ها تبعید شده بودند.
با این حال، مدیران جشنواره فجر با وجود مردود شدنِ میزبانی پردیس ملت در نظرسنجی که خود از چهارصد تن از اهالی رسانه و منتقدین سینما برگزار کرده بودند، مجدداً در دهن‌کجی آشکاری به اهالی رسانه، میزبانی جشنواره را در سینماملت قرار دادند. به زعم گروهی از ناظران، مهم‌ترین دلیل این انتخاب، تقلیل جایگاه جشنواره فیلم فجر از رویدادی مهم با چند هزار بیننده در کاخ جشنواره، به رویدادی حاشیه‌ای بود؛ اما برخی دیگر با اتکا به سخنان مدیر سینماملت، علت این انتخاب را رایگان بودنِ استفاده از سینما قلمداد کردند.
مدیر پردیس سینمایی ملت در واکنش به طرح مجدد احتمال میزبانی اصحاب رسانه در دوره سی‌وهفتم جشنواره ملی فجر در این پردیس گفته بود: «پردیس ملت امکاناتی دارد و محدودیت‌هایی. باید مطابق با هدف‌گذاری مشخص تصمیم‌گیری کنیم که بیشتر باید امکانات را مورد توجه قرار دهیم و یا محدودیت‌ها را؛ برای نمونه، یکی از موارد، هزینه میزبانی است که هر جای دیگری احتمالا با یک رقم میلیاردی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد اما پردیس ملت رایگان در اختیار جشنواره است.» و در واقع رایگان بودن این پردیس را مزیت آن خوانده بود.
با گذشت چند هفته از این اعلام موضع مدیر پردیس ملت، ابراهیم داروغه دبیر جشنواره فجر در گفت و گویی اظهار داشت: «تنها پرديسي كه از ما پول مي‌گيرد، پرديس ملت است. سال گذشته برج ميلاد رايگان در اختيار ما قرار مي‌گرفت، ما قبول نكرديم. حتي مراسم افتتاحيه و اختتاميه جشنواره رايگان است. پرديس ايران مال پيشنهاد 10 ميليارد داد تا سالن رسانه‌ها به آنها اختصاص داده شود، ما قبول نكرديم. جاهاي ديگر بودند كه رايگان سالن را در اختيار ما قرار مي‌دادند، ما نپذيرفتيم. به هر جهت بايد اين موضوع جا بيفتد كه عادت اشتباه اصلاح شود. در تمام دنيا سالن رسانه‌ها متعلق به رسانه‌ها و صاحبان فيلم‌هاست. اشتباه است كه فيلم‌ها مشترك براي هنرمندان و رسانه‌ها و صاحبان فيلم‌ها نمايش داده شود.»
موضع گیری دبیر جشنواره ملی فیلم فجر حاوی چند خطای اساسی است که به عدم شناخت کافی برای مدیریت چنین رویداد حساسی و انتخاب اشتباه داروغه زاده برای چنین مسئولیتی بازمی‌گردد. نخستین تعبیر اشتباه داروغه زاده این بوده که ادعا کرده است: «در تمام دنيا سالن رسانه‌ها متعلق به رسانه‌ها و صاحبان فيلم‌هاست.»
این در حالی است که جشنواره ونیز به عنوان قدیمی ترین جشنواره با این سبک، از دهه نخست قرن بیستم در کاخ‌های تاریخی ایتالیا نظیر قصر دوک ونیز برگزار شده است. کاخ جشنواره و کنگره کن هر ساله میزبان جشنواره کن است و در اکران کاخ همه طیف‌ها از خبرنگار و سینماگر تا مدعوین دبیر حضور دارند. جشنواره فیلم برلین نیز در کاخ موزه هنری مارتین گروپیوس بائو برگزار می‌شود و اساساً محوریت این رویداد همین کاخ موزه است. ای کاش داروغه زاده در این زمینه دست‌کم با چند چهره‌ای خبره در حوزه نظیر رضا میرکریمی مشورت می‌کرد.
از سوی دیگر داروغه زاده تأکید کرده که تمامی سالن‌های سینما از جمله مجموعه برج میلاد به جز سینماملت رایگان بوده اما او و همکارانش از قضا دست بر روی سینماملت گذاشته‌اند که هزینه زا باشد! بهانه چنین اقدامی تفکیک خبرنگاران از سینماگران برای حفظ شأن خبرنگاران بوده است؛ موضوعی که کاملاً بر خلاف خواست خبرنگاران است! نکته قابل تأمل اینکه همین اقدام در برج میلاد به رایگان قابلیت اجرا داشته اما تصمیم گرفته شده که جشنواره به سینماملت منتقل و به سینماملت پول نیز پرداخت شود!
البته اظهارات داروغه زاده درباره پرداخت پول به سینماملت جای تأمل دارد و در این زمینه یا مدیر سینما آزادی خلاف واقع گفته و پول گرفته، یا دبیر جشنواره فجر خلاف واقع گفته است؟ البته قاعدتاً سازمان سینمایی در این زمینه با مؤسسه تصویر شهر شهرداری تهران که سینماملت تحت نظر آن فعالیت می‌کند، وارد توافق می‌شود؛ اما اینکه مدیر سینماملت از چنین توافق مالی بی‌اطلاع باشد و تصور کند در حال ارائه سرویس رایگان است، جزو مسائل شبهه برانگیزی است که تا زمان عدم انتشار اسناد مالی جشنواره فجر رفع نمی‌شود.
پیش از این از مسئولان پیشین سازمان سینمایی و مسئولان کنونی جشنواره فجر درخواست شد تا اطلاعات مالی چند دوره اخیر جشنواره را ارائه نمایند و این درخواست به تازگی نیز تجدید شده اما تاکنون به جز چند رقم کلی درباره هزینه کل جشنواره، جزئیاتی اعلام نشده است. بنابراین تا زمانی که اسناد و «لیست هزینه‌های جشنواره فجر سی و ششم اعلام نشود، نمی‌توان به قضاوت درباره آن پرداخت.
آنچه بیشتر اسباب شبهه را فراهم می‌سازد، اصرار بر برگزاری جشنواره در سینماملت با وجود مخالفت خبرنگاران است. داروغه زاده در این مصاحبه تأیید کرده سینمای نوساز ایران‌مال حاضر بوده در ازای میزبانی، 10 میلیارد تومان به جشنواره فجر کمک کند اما آنها در این شرایط اقتصادی از این رقم گذشته‌اند و مجدداً میزبانی را به سینماملت داده‌اند و در ازای این میزبانی بار دیگر قرار است به سینماملت رقم قابل توجهی را پرداخت کنند! نکته قابل تأمل اینکه، جشنواره فیلم فجر امسال برای اولین بار، با کیفیت 4K در مجموعه ایران مال به‌نمایش درخواهد آمد و در واقع بهترین کیفیت قابل عرضه بوده اما باز هم اولویت به سینمای هزینه‌زای ملت تعلق گرفت! عجیب نیست؟!
تناقض‌گویی‌ها درباره هزینه‌های میلیاردی جشنواره ملی فیلم فجر، این پرسش را پیش آورده که کدام طرف ماجرا راست می‌گوید و آیا واقعاً هزینه میلیاردی برای میزبانی سی و ششمین جشنواره فجر انجام شده یا این مجموعه رایگان بوده اما به دلایل خاص بر هزینه‌بر بودنِ میزبانی جشنواره فجر تأکید شده است؟!
حالا نهایت اینجا هم سوء مدیریت می شود