مهران مدیری در دوران ورشکستگی/ چه کسی به مدیری زیان زد؟
مهران مدیری، نامی که با کمدی‌های تلویزیونی و سینمایی‌اش در ذهن مخاطبان ایرانی حک شده است، کارنامه‌ای پر از فراز و نشیب دارد.
به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، مدیری هم آثار درخشان و ماندگاری ساخته و هم پروژه‌هایی که حتی طرفداران پر و پا قرصش را ناامید کرده‌اند. اگر به این کارنامه نگاهی دقیق‌تر بیندازیم، متوجه می‌شویم که موفقیت‌های مدیری اغلب با یک نام گره خورده است: پیمان قاسمخانی.
حرفی که اینجا بیان می شود، تحلیل قطعی نیست. صرفا یک احتمال است. احتمنالی مبتنی بر شرایط و ویزگی های فیلم های ساخته شده توسط مدیری. بر این اساس ظاهرا پیمان قاسمخانی، نویسنده‌ای است که با قلم ونگاه اجتماعی‌اش، توانسته است به آثار مدیری عمق و جذابیت ببخشد، در واقع احتمالا ستون فقرات بسیاری از موفقیت‌های اوست. هر جا که مدیری بدون قاسمخانی قدم گذاشته، نتیجه‌اش فیلم‌ها و سریال‌هایی بوده که نه تنها نتوانسته‌اند انتظارات را برآورده کنند، بلکه گاهی حتی به سطح استانداردهای معمول هم نرسیده‌اند.
چه بسا دلایل اصلی دیگری نیز در این ماجرا تاثیر داشته اند. اما ما صرفا از زاویه نویسندگی پیمان قاسم خانی برای مدیری و موفقیت مدیری در فیلم های مبتنی بر نوشته قاسمخانی، چنین تحلیلی را ارئه کردیم.
نقطه چین: آغاز جدایی
سریال «نقطه چین» که در سال ۱۳۸۲ از شبکه سه پخش شد، یکی از اولین نمونه‌های شکست مدیری بدون حضور قاسمخانی بود. این سریال که پس از موفقیت چشمگیر «پاورچین» ساخته شد، نتوانست حتی سایه‌ای از موفقیت اثر قبلی را تکرار کند. مدیری در این پروژه بدون قاسمخانی و تیم نویسندگانش، به سراغ داستانی رفت که نه جذابیت کافی داشت و نه شخصیت‌پردازی‌های قوی. حتی تغییر ساختار سریال در میانه راه و عذرخواهی مدیری از مخاطبان هم نتوانست «نقطه چین» را از افتادن به ورطه فراموشی نجات دهد.
مرد دو هزار چهره: تکرار ناقص یک موفقیت
«مرد دو هزار چهره» که به عنوان دنباله‌ای برای «مرد هزار چهره» ساخته شد، نمونه دیگری از غیبت قاسمخانی بود. در حالی که فصل اول این سریال با فیلمنامه‌ای دقیق و شخصیت‌پردازی‌های هوشمندانه قاسمخانی به موفقیت رسیده بود، فصل دوم بدون حضور او به شدت ضعیف از کار درآمد. نویسندگان جدید نتوانستند آن ظرافت و جذابیت را حفظ کنند و نتیجه، سریالی بود که حتی با حضور بازیگران محبوبی مثل مهران مدیری و سیامک انصاری نتوانست مخاطبان را راضی کند.
ویلای من: سقوط به پایین‌ترین سطح
سریال «ویلای من» که در سال ۱۳۹۱ از شبکه نمایش خانگی پخش شد، یکی از ضعیف‌ترین آثار مدیری است. این پروژه که با عجله و بودجه‌ای محدود ساخته شد، فاقد هرگونه جذابیت داستانی یا شخصیت‌پردازی قوی بود. شوخی‌های سطحی و موقعیت‌های کمدی تکراری، «ویلای من» را به اثری فراموش‌شدنی تبدیل کرد. غیبت قاسمخانی در این پروژه به وضوح احساس می‌شد و نشان داد که مدیری بدون او نمی‌تواند به آن سطح از کیفیت برسد.
درحاشیه ۲: ادامه‌ای ناامیدکننده
فصل اول «درحاشیه» اگرچه به اندازه آثار قبلی مدیری موفق نبود، اما حداقل استانداردهای قابل قبولی داشت. اما فصل دوم این سریال، که بدون حضور خشایار الوند و با غیبت مهران مدیری در نقش بازیگر ساخته شد، به یکی از ضعیف‌ترین آثار او تبدیل شد. داستان‌های بی‌سر و ته، شوخی‌های تکراری و شخصیت‌های بی‌روح، «درحاشیه ۲» را به سریالی فراموش‌شدنی تبدیل کرد.
هیولای خوب، دراکولای بد
پس از چند شکست پیاپی، مدیری بار دیگر به سراغ پیمان قاسمخانی رفت و نتیجه آن، سریال «هیولا» بود. این سریال که با نگاهی اجتماعی و طنزی تلخ ساخته شد، بار دیگر مدیری را به اوج بازگرداند. داستان‌های جذاب، شخصیت‌پردازی‌های قوی و طنز هوشمندانه، «هیولا» را به یکی از موفق‌ترین آثار مدیری تبدیل کرد. این موفقیت نشان داد که حضور قاسمخانی چقدر برای مدیری حیاتی است.
اما فصل دوم «هیولا» با نام «دراکولا» که بدون حضور قاسمخانی ساخته شد، نتوانست موفقیت فصل اول را تکرار کند. تغییر بازیگران، داستان‌های ضعیف و نبود طنز هوشمندانه، «دراکولا» را به سریالی متوسط و ناامیدکننده تبدیل کرد. این بار هم غیبت قاسمخانی به وضوح احساس شد و نشان داد که مدیری بدون او نمی‌تواند به آن سطح از کیفیت برسد.
قهوه پدری: شکستی دیگر
سریال «قهوه پدری» که اخیراً از پلتفرم فیلمنت پخش شد، آخرین نمونه از شکست‌های مدیری بدون قاسمخانی است. این سریال که با ایده‌ای جالب شروع شد، نتوانست از سطح همان ایده اولیه فراتر برود. داستان‌های بی‌روح، شوخی‌های تکراری و بازی‌های اغراق‌شده، «قهوه پدری» را به یکی از ضعیف‌ترین آثار مدیری تبدیل کرد.
کلید گمشده در موفقیت مدیری
اگر به کارنامه مهران مدیری نگاهی بیندازیم، متوجه می‌شویم که موفقیت‌های او اغلب با حضور پیمان قاسمخانی گره خورده است. قاسمخانی با قلم توانا و نگاه اجتماعی‌اش، توانسته است به آثار مدیری عمق و جذابیت ببخشد. در مقابل، هر بار که مدیری بدون قاسمخانی قدم گذاشته، نتیجه‌اش فیلم‌ها و سریال‌هایی بوده که نه تنها نتوانسته‌اند انتظارات را برآورده کنند، بلکه گاهی حتی به سطح استانداردهای معمول هم نرسیده‌اند.
به نظر می‌رسد که مدیری برای بازگشت به اوج، بیش از هر چیز به بازگشت قاسمخانی نیاز دارد. بدون او، حتی استعداد و تجربه مدیری هم نمی‌تواند تضمین‌کننده موفقیت باشد. شاید وقت آن رسیده که مدیری بار دیگر به سراغ قاسمخانی برود؛ هرچند قاسمخانی گفته است که رفاقتی برقرار نیست و حتی شماره موبایل مدیری را هم ندارد.
حمایت و دلبستگی که شما به آقای قاسمخانی دارید طرفداران آقای جلیلی هم بهش ندارند مگه داریم این همه تعریف از یک نفرآقای قاسم خانی خیلی هم عالی ولی بفرمایید کدام یکی از کارهای ایشون بدون مهران مدیری درخشان بوده ؟
این دو با هم یه چیزی میشن
| 
ساختمان پزشکان، پژمان، ارتش سری، مارمولک، لیلی با من است، ورود آقایان ممنوع .... اینقدر هم که شما میگی فاجعه نبود . یه سریال طنز بوده دیگه .حالا سلیقه شما چیز دیگه ای هست . فیلم های اقای عطاران هم مدتیست عاری از خلاقیت شده استهمه هنرمند ها نیاز به ایده های جدید دارند و تکرار مکرر سوژه های قبلی فایده ندارد
زیرا به یمن فضای مجازی کلیپ ها مدام در حال دیدن هستند و ایده های تکراری سریع باعث دلسردی می شود
بدترین کارهای مدیری نسبت به شاهکارهای صدا و سیما ، یک سر و گردن بالاتره یادتون رفت از قهوه تلخ به شدت موفق مهران مدیری بدون حضور قاسم خانی نام ببرید. 
| خدابیامرزه خشایار الوند رو واقعا ترکیب مدیری و قاسمخانی عالی است. قهوه پدری برای کارنامه مدیری ضعیف بود ولی نسبت به دیگر اثار طنز جاری بسیار بالاتر بود یک چیزی یادتان رفت ، هیچ فیلم سازی نتوانسته موفقیت های دهه 70 و 80 تلوزیون را تکرار کند.به ترتیب از آرایشگاه زیبا ، پدر سالار ، همسران ، خانه سبز تا سریال شب دهم ، آخرین سریالی که در تلوزیون دیدم.
حتی در برنامه های کودک هم این اتفاق افتاده و با خالی شدن تلوزیون از هنرمندان ، هیچ برنامه چذابی ساخته نمی شود.
تلوزیون به مدت بیست سال محل ساخت درخشان ترین آثار بود که بعد از آن هم دیگر تکرار نشدند
موفق ترین اثر مدیری شب های برره بود با قاسم خانی ... بعد قهوه تلخ بعد پاورچین بعد هیولا سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.