کنار گذاشتن مسعود شجاعی و احسان حاج صفی از تیم ملی، این پرسش را پیش آورده که اگر حضور در رویدادی یا نشستی که یک صهیونیست در آن حضور دارد، با عواقبی همراه است، چرا رئیس فدراسیون تکواندو با این کارنامه سیاه در المپیک و مسابقات قهرمانی جهان و با وجود حضور در جلسه‌ای که نماینده رژیم صهیونیستی نیز حضور داشت، برکنار نشده و مصونیت یافته است؟!
به گزارش «تابناک»؛ تیم فوتبال پانیونیوس یونان که از حضور دو ملی پوش ایرانی یعنی احسان حاج صفی و مسعود شجاعی بهره می برد در دیدار پلی آف لیگ اروپا برابر نماینده رژیم اشغالگر شکست خورد. شجاعی و حاج صفی که در دیدار رفت شرکت نکرده بودند، در دیدار برگشت در یونان مقابل تیم حریف شرکت کردند و دستبند ایران بستند. آنها بعداً از این حرکت گفتند تنها به تعهدشان به باشگاه خود عمل کرده‌اند و قصد دیگری نداشتند. با این حال، این دفاعیه و حمایت شماری از بازیکنان کنونی و سابق تیم ملی فوتبال، کمکی به بخشش آنها نکرد.
محمدرضا داورزنی، معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای ایران امروز تأکید کرد: «این دو بازیکن قرارداد مالی با یک باشگاهی دارند که پول بگیرند و برای آن باشگاه بازی کنند؛ اما اینکه بروند با نماینده رژیم منفوری که تمام گرفتاری های منطقه ناشی از اقدامات آن است، بازی کنند و بی تفاوت نسبت به همه این فشارها و همه جنایاتی که اسرائیلی ها انجام می دهند، به میدان بروند، این وضعیت برای مردم ایران قابل تحمل نیست. با این شرایط، طبیعی است که فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی آن تصمیم جدی درباره آینده این دو بازیکن فوتبال بگیرد؛ اما در حال حاضر قطعا مسعود شجاعی و احسان حاج صفی به تیم ملی فوتبال ایران دعوت نخواهند شد، زیرا آنها خط قرمزها را زیر پای گذاشتند.»
البته طبیعتاً انتظار نمی‌رفت وزارت ورزش و جوانان در امور فدراسیون فوتبال دخالت کند، چون شاید این دخالت داورزنی بهانه‌ای برای مخالفان ایران جهت در نظر گرفتن محرومیت‌هایی برای فوتبال ایران شود؛ بنابراین، تصور می‌شد اگر قرار است مجازاتی در نظر گرفته شود، راسا توسط فدراسیون فوتبال اعلام شود و در این زمینه شاهد دخالت معاون وزارت ورزش نباشیم.
با این حال طبیعی است تصمیمی که این دو بازیکن گرفته‌اند و با دستبند پرچم ایران در این بازی حاضر شده‌اند، تبعاتی برای این دو بازیکن داشته باشند. این دو بازیکن مخیر بودند بین تبعات حرفه‌ای بازی نکردن مقابل تیم باشگاهی رژیم صهیونیستی و تبعات داخلی بازی کردن در چنین رویدادی، یکی را انتخاب کنند و آنها دومی را انتخاب کردند.
در این شرایط اما پرسش دیگری نیز مطرح است و آن اینکه، اگر یک بازیکن در یک رویداد جمعی ـ و نه یک رویداد انفرادی و نفر به نفر مثل جودو، که اسرائیلی‌ها نیز حضور دارند ـ شرکت کند و مشمول برخورد شود، باید این برخورد را محدود به رینگ، تاتامی، شیاپ چانگ و زمین چمن کرد یا این رویکرد کاملاً عام و بدون محدودیت زمانی و مکانی است؟!
اگر بپذیریم چنین رویکردی عمومیت دارد و صرفاً با ورزشکاران برخورد نمی‌شود، باید پرسید چرا این برخورد شامل حال سید محمد پولادگر رئیس فدراسیون تکواندو نشده است؟! در سال 1388 همزمان با مسابقات قهرمانی جهان پومسه که به میزبانی مصر برگزار شد، اجلاس فدراسیون جهانی تکواندو نیز در سرزمین اهرام ثلاثه انجام گرفت که این اجلاس حواشی خاص خود را داشت. در این نشست، رئیس فدراسیون تکواندو اسرائیل به عنوان یکی از سران این رژیم نامشروع و بر حسب اتفاق، رئیس فدراسیون تکواندو ایران هم در این اجلاس به عنوان عضو هیات اجرایی فدراسیون جهانی تکواندو حضور داشتند؛ اما این تمام ماجرا نبود.
با پایان این مسابقات، هیچ اشاره ای به حضور ایران در اجلاسی که نماینده اسرائیل نیز با فاصله کم از رئیس فدراسیون تکواندو ایران حضور داشت، نشد و تنها خبری کوتاه در این زمینه اعلام گردید ـ پس از مدتی که تصاویر حضور پولادگر در این اجلاس منتشر و واقعیتهای بیشتری مشخص شد ـ انتشار عکسی است که به ظاهر مقابل هتل میزبان ایشان در مصر به حالت یادگاری گرفته شده و در آن علاوه بر چند رئیس فدراسیون، رئیس فدراسیون تکواندو ایران و اسرائیل نیز حضور دارند.
تابناک با مراجعه به این سایت علاوه بر این تصاویر، به تصاویر نشستهای دیگری که هر دو رئیس فدراسیون ایران و اسرائیل در آنها حضور دارند، برخورد که در نوع خود قابل تأمل بود اما اندکی بعد و یکباره ـ به جز یک تصویر ـ تصاویر رئیس فدراسیون تکواندو ایران ـ که در سایت فدراسیون تکواندو اسرائیل موجود بود ـ حذف شد تا تابناک پیگیر این ماجرای مشکوک شود! همان زمان پرسیده شد که چرا چنین اتفاقی افتاد، ولی شاهد برخوردی با رئیس فدراسیون تکواندو نبودیم! چرا؟!
اگر پولادگر یک ورزشکار نظیر حاج صفی و شجاعی بود نیز با چنین برخوردی مواجه می‌شد یا اساساً شرکت در نشست هایی که نماینده اسرائیل باشد، مشمول این قوانین نمی‌شود و آزاد است؟! انتظار می‌رفت با روی کار آمدن دولت روحانی، شاهد رسیدگی به این ماجرا باشیم اما باز هم اتفاقی نیفتاد. حتی نتایج ضعیف تکواندو ایران در المپیک و مسابقات قهرمانی جهان نیز دوران مدیریت پولادگر در فدراسیون تکواندو را به پایان نرساند و رئیس فدراسیون تکواندو که از سال 1379 رئیس فدراسیون است، تاکنون رئیس این فدراسیون است.
در شرایطی که انتظاری جز قهرمانی و نایب قهرمان ایران در مسابقات قهرمانی جهان نمی‌رفته و سرمایه گذاری بسیار کلانی در تکواندو شده، داورزنی تأکید کرده بود «تغییرات کمکی به تکواندو نمی‌کند» و درباره شکست تکواندو در مسابقات قهرمانی جهان نیز گفته بود: «...سومی جهان در بزرگسالان هم نتیجه مطلوبی است.»
بهزاد خداداد قهرمان تکواندو جهان که پولادگر از او شکایت کرده، چندی پیش ضمن اشاره به نتایج ضعیف تیم ملی تکواندو در رقابت‌های جهانی اظهار داشت: «دوران حکومت پولادگر به سر رسیده است. او با هیچ منتقدی مشورت نمی‌کند و حرف ما را قبول ندارد. وقتی رئیس یک فدراسیون قهرمان این رشته را به خاطر انتقاد به دادگاه می‌کشد باید فاتحه تکواندو را خواند. مسئولان فدراسیون تکواندو نه تنها بعد از المپیک و جام جهانی بازخواست نشدند، بلکه از سوی وزیر ورزش به آنها تبریک هم گفته می‌شود. رفاقت وزیر ورزش و داورزنی با پولادگر تکواندو را نابود می‌کند.»
این قهرمان تکواندو جهان افزوده بود: «در جایی خواندم که داورزنی گفته بود تکواندو نیاز به تغییر ندارد. بهتر است جناب داورزنی در خصوص والیبال نظر بدهد یا در خصوص اینکه رستوران و سالن بدنسازی خانه تکواندو به چه کسی سپرده شده توضیحاتی ارائه کند!»
هادی ساعی نیز درباره اوضاع بحرانی تکواندو و علت این نتایج گفته بود: «مهدی خدابخشی نفر اول رنکینگ دنیا بود و حالا خانه نشین شده است. او به گراند پریکس دعوت می‌شود اما او را نمی‌برند و می گویند دوره بعدی نیز تو را نخواهیم برد، به همین راحتی نفر اول دنیا می شود نفر پنجم و پس از مدتی نیز به نفر دهم سقوط می کند. نمونه دیگر آن که بسیاری از این نمونه‌ها است بهنام اسبقی است.
او به مسابقات مختلف دعوت شده اما او را نمی‌برند. اینها خیانت‌هایی است که به تکواندو می‌شود. وقتی جوانی در رنکینگ یک دنیاست و خانه نشین می‌شود این خیانت است. به هر حال یک جوان حرفی زده و نباید تاوان آن را کشورمان بدهد. محمد باقری معتمد، نایب قهرمان المپیک را خانه نشین کردیم چون او می‌خواست در مجمع دوره قبل به هادی ساعی رأی بدهد، در مجمعی که من حضور نداشتم، اینها غرض ورزی شخصی است. وقتی اسم هادی ساعی را از کمیته ورزشکاران حذف می‌کنند، اینها خیانت و لطمه زدن به کشور عزیزمان ایران است.»
همه اینها را کنارِ مهاجرت رضا مهماندوست و شماری از تکواندوکاران برجسته ایران به آذربایجان ـ که برای آذربایجان مدال گرفتند ـ بگذارید. نه حضور در نشستی که رئیس فدراسیون تکواندو اسرائیل حضور داشته، نه گرفتن عکس یادگاری دسته جمعی با حضور نماینده اسرائیل، نه نتایج ضعیف تکواندو و نه انتقاد نمادهای تکواندو ایران، باعث نمی‌شود رئیس یک فدراسیون پس از این دوره طولانی کنار گذاشته شود!
خیلی ها همچون داورزنی و امثالهم ترقی جایگاه خود با تخریب دیگران به دست می اورند 