بعد از سالها حرف و سخن درباره ارتباط صنعت و دانشگاه و ارائه طرح های متعدد، ظاهرا قرار است اتفاق جدیدی در این عرصه رخ دهد.
به گزارش «تابناک»، در حالی که بحث درباره تعامل میان صنعت و دانشگاه و کاربردی شدن دروس دانشگاهی همواره یکی از داغ‌ترین مباحث آموزش کشور بوده و در قانون برنامه چهارم توسعه هم صراحتا بر پاسخگویی مراکز علمی، پژوهشی و آموزشی به تقاضای اجتماعی، فرهنگی و صنعتی، تأکید شده، اما تاکنون تعامل منسجم و هدفمندی میان دانشگاه و صنعت نخورده است.
وضعیتی که به باور کارشناسان آموزش، ریشه در دلایل متعددی دارد از جمله فقدان نیاز‌های متقابل دوسویه یعنی «عدم احساس نیاز در صنعت برای ارتباط با دانشگاه» و همچنین «فقدان انگیزه در دانشگاه برای ارتباط با صنعت» که می‌توانند علت اصلی رابطه کم رنگ میان صنعت و دانشگاه در ایران خوانده شوند.
آن‌ها معتقدند همانگونه که صنعت به دنبال دانش دانشگاه‌ها نیست، دانش تولید شده هم متناسب با نیاز‌های جامعه و یا صنعت نیست و در چنین شرایطی نگاه برخی اساتید دانشگاهی، مبنی بر اینکه کاربردی کردن دانش وظیفه دانشگاه نبوده و نهاد‌های دیگر موظف به کاربردی کردن دروس دانشگاهی هستند، جدایی بیشتر صنعت و دانشگاه را به همراه داشته است.
در این میان تجربه نشان داده که وضع قوانینی برای اجباری کردن ارتباط میان دانشگاه و صنعت هم نتوانسته کمکی به بهبود این رابطه کند و بهتر است راهکار‌های تشویقی را در این زمینه به بوته آزمایش گذاشت.
راهکار‌های متعددی برای ارتقای ارتباط میان دانشگاه و صنعت پیشنهاد شده که همراهی این روش‌ها در کنار هم می‌تواند به بهبود این تعامل کمک کند، نخستین گام در این راه این است که مشخص شود، دانشگاه و صنعت هرکدام چه وظیفه‌ای دارند و پس از تعیین وظایف اقدامات مکمل انجام شود، در گام بعدی می‌توان شاهد تغییر بخشی از آیین نامه‌های دانشگاهی بود به طور مثال باید بستری فراهم شود که اساتید ملزم به ۴۰ ساعت حضور در دانشگاه نباشند و شرایط برای حضور آن‌ها در صنعت فراهم شود.
در این راستا می‌توان برای اجرای تحقیقات کاربردی و ایجاد شرکت‌های دانش بنیان، امتیازاتی برای ارتقا اساتید در نظر گرفت. البته پیش‌بینی می‌شود که اثرگذارترین راهکار، اعطای امتیاز به اساتید دانشگاهی باشد که باید از سوی مسئولان ارشد صنایع کشور و روسای دانشگاه‌ها اجرایی شود که به نظر می‌رسد، دانشگاه‌های کشور در این زمینه جلوتر از بخش صنعتی کشور هستند.
راهکاری که طی روز‌های اخیر خبر‌های خوبی در خصوص آن به گوش می‌رسد. اخباری که حکایت از بهبود تعامل میان دانشگاه و صنعت و کاربردی کردن دروس دانشگاهی منتشر شده است که می‌تواند نوید بخش توسعه ارتباط میان این دو بخش باشد.
دانشگاه خواجه نصیر که یکی از دانشگاه‌های مطرح و پیشرو کشور محسوب می‌شود، راهکار‌هایی را برای بهبود ارتباط و تعامل میان دانشگاه و صنعت و همچنین کاربردی کردن دروس دانشگاهی آغاز کرده که می‌تواند دراین زمینه راهگشا باشد. راهکاری که این دانشگاه در دستور کار قرار داده این است که اعضای هیات علمی این دانشگاه که در طرح آموزش‌های مهارتی اساتید مشارکت کنند، امتیاز‌های ارتقا دریافت خواهند کرد.
رئیس دانشگاه خواجه نصیر در همین زمینه طی گفت‌وگویی با یکی از رسانه‌های کشور اعلام کرد که مرکز آموزش‌های مهارتی اعضای هیات علمی دانشگاه خواجه نصیر راه اندازی شده و برنامه داریم اساتیدی که در این طرح مشارکت می‌کنند از تشویق‌هایی در حوزه ارتقا پایه برخوردار شوند، البته حضور در این طرح اجباری نیست، اما از سال آینده اگر اعضای هیات علمی در این طرح مشارکت داشته باشند امتیاز‌هایی برای آن‌ها در نظر گرفته خواهد شد.
گام مثبت دانشگاه خواجه نصیر برای بهبود تعامل میان دانشگاه و صنعت و کاربردی کردن دروس دانشگاهی اگرچه قابل ستایش است، اما کافی نیست و شکل گیری ارتباط موثر میان صنعت و دانشگاه نیاز به راهکار‌های مکمل هم دارد، ضمن اینکه دانشگاه‌های دیگر هم باید چنین امتیازاتی را برای اساتید خود در نظر بگیرند تا شاهد آغاز تحولی اساسی در زمینه بهبود ارتباط میان صنعت و دانشگاه باشیم.
البته ناگفته نماند که دانشگاه‌های کشور طی سال‌های اخیر برنامه‌هایی را برای دور شدن از فعالیت‌های صرف آموزشی به سمت تولید دانش‌های کاربردی، فناوری‌های نوین، ایجاد شرکت‌های دانش بنیان برداشته اند، اما این گام‌ها محکم و قدرتمند نبوده است ضمن اینکه بهبود تعامل نیازمند تلاشی دوسویه است یعنی مدیران ارشد صنایع کشور هم باید گام‌های موثری در این زمینه بردارند و برنامه‌های برای افزایش ارتباط با دانشگاه‌ها تدوین کنند، چون تلاش یک‌سویه آن هم از سوی دانشگاه‌ها هر چقدر هم دقیق و برنامه ریزی شده باشد، نمی‌تواند موثر باشد.
تکنولوژی در چند مرحله تکمیل و سپس ادامه یافته است 
