اگر پنجاه سال از نخستین فرزندتان خبر نداشته باشید و همچنان در روز تولدش، قلبتان برایش بتپد، آیا کوششتان برای یافتنش متوقف خواهد شد یا نور امید همچنان در قلبتان زبانه خواهد کشید؟ اگر احساس کنید، فرزندانتان هیچگاه نبودنتان را حس نکرده و در پی پی بردن به این پرسش باشید که آیا او هیچ گاه در پی والدینش بوده است، چه حالی خواهید داشت؟ یک داستان واقعی انگلیسی با همین مضمون به تصویر درآمد، تا درک بهتری نسبت به این موقعیت حساس داشته باشید.
به گزارش «تابناک»، یکی از خوش ساختترین و در عین حال ناشناختهترین فیلمهای 2013 درام انگلیسی «فیلومنا / Philomena» است که در اروپا شاید تنها در جشنواره ونیز مورد توجه قرار گرفت و تقریباً در اروپا در حد انتظار دیده نشد اما در آمریکا استقبال مناسبی داشت و حتی در اسکار 2014 در چهار بخش نامزد دریافت جایزه شد.
داستان این فیلم یک روایت حقیقی از مادری است که نیم قرن به دنبال فرزند پسرش میگردد؛ زن مسنی به نام فیلومنا لی پنجاه سال پیش، هنگامی که در ایرلند بوده به اجبار از آنتونی، پسر کوچکش
جدا میشود و در صومعه میماند و در این میان صومعه فرزند او د دختران دیگر را که به شکل نامشروع نطفه شان منعقد شده، به زنان و مردانی که از آمریکا به ایرلند میآیند، در ازاری هزار دلار میفروخته و البته پیش از آن و پس از آن، برای این دختران شرایط مرگ آوری را رقم میزده است و همین امر باعث شده، قطعاً مقامات کلیسای واتیکان از دیدن این فیلم که متاسفانه مبنای واقعی داشته، چندان خوشحال نشود!
پس از پنجاه سال، دختر این زن از همسری که پس از خروج از صومعه داشته، از یک روزنامه نگار می خواهد تا سرگذشت فیلومنا را بنویسد، ولی در حین نگارش زندگی نامه این بانوی مسن، حقایقی تاریخی از پس پرده بیرون میآید که اتفاقاتی که در کلیسا رخ داده، بخشی از آنها است! در این میان، آنچه باعث میشود که این حقایق روشن شود، پشتکار یک خبرنگار پرسابقه است که شغلش را در دولت و شبکه بی بی سی به دلیل جمله ای که در ایمیلی درباره یکی از بانوان سلطنتی بریتانیا نوشته، از دست داده و حال قصد دارد با این داستان، موقعیت حرفهای اش را احیاء کند.
فیلم نامه دقیق و ظریف فیلومنا که برداشتی از کتاب «بچه گمشده
فیلومنا لی» نوشته مارتین سیکس میت است، توسط استیو کوگان و جف پاپ به شکل کنونی نوشته شده و تلاش شده درامی جذاب را به تصویر بکشد و اتفاقاً اثری در خور از آب درآمده که نتیجه اش جایزه بهترین فیلمنامه برای این فیلم از جشنواره ونیز شد؛ یکی از معدود جوایزی که این فیلم مهم از جشنوارهها برده است.
استفان فریس کارگردان این فیلم، به خوبی توانسته در بستر این داستان، گره هایی ایجاد کند که کمتر شاهدش بودهاید و روایتی تکراری را برای تماشاچی ارائه نمیدهد و به همان اندازه که بر مفهوم عشق تاکید میکند، بر مفهوم هویت تاکید دارد و مادر داستان نیز در پی آن است که در یابد آیا فرزندش در پی ریشه هایش بوده و آیا او نیز اندکی به مادرش و زادگاهش اندیشیده است؟ کارگردان اصراری بر افزودن بیش از حد فیلم نداشته و در اصطلاح آب به داستان نبسته و همین امر باعث شده با اثری سرراست مواجه باشید که از دیدنش خسته نمیشوید.
بازی گیرای جودی دنچ در نقش
فیلومنا، از نقاط قوت این اثر محسوب میشود و در کنار آن، نمیتوان نقش آفرینی استیو کوگان را که علاوه بر حضور موثر در نگارش سناریوی فیلم، نقش روزنامه نگار را بازی میکند، نادیده گرفت. فیلم یک اثر متفاوت درباره داستانی است که خلاصه اش تکراری به نظر میرسد و شاید قضاوت بر اساس خلاصه داستان که مهم ترین بخش منتشر شده از هر فیلم در زمان نمایشش است، باعث شده تا مشتریان این فیلم کمتر از حد انتظار باشد.
هم اکنون به دیدن خلاصه 48 دقیقهای از این فیلم در «تابناک» بنشینید.